'Central Park' Seizoen 2 Finale Review: Sir Bricks-A-Lot

Ons oordeel

Hoewel eerdere afleveringen baanbrekend waren, komt de finale van het tweede seizoen van 'Central Park' terug in het nadeel.

Voor

🎤 De keuze om grote delen van de aflevering te animeren met personages in Lego-stijl is slim.
🎤 De verschillende fantasie-koppelingen naar moderne films zijn slim.
🎤 Elk van de Tillerman-fantasieën is vreemd meeslepend.

Tegen

🎤 Owens beslissing om te blijven of te verhuizen uit Central Park is vanaf het begin duidelijk.
🎤 De kleine omvang van het verhaal is misschien opzettelijk, maar lijkt een saaie afsluiting van het seizoen.
🎤 De show moet de Tillermans nog in evenwicht brengen met Bitsy of Birdie.

Dit bericht bevat spoilers voor Centrale park.
Bekijk onze laatste recensie hier .

Kijken naar de tweede seizoensfinale van Centrale park , het is moeilijk om je niet af te vragen of de pandemie ons van een paar termijnen heeft beroofd vanwege de algemene waanzin van hoe de productieschema's werden omgedraaid. Het eerste seizoen van de geanimeerde muzikale komedie van Apple TV+ was 10 afleveringen lang, maar deze tweede poging duurt slechts 8 afleveringen, en terwijl het eindigt met Sir Bricks-a-Lot, Centrale park slaagde erin om nog steeds plezierig genoeg te zijn, terwijl ze mogelijk last had van wat aanvoelt als een onverwacht afgekapt seizoen. Hoewel het uitgangspunt van de aflevering goed werkt voor een seizoensfinale, voelt het als een aflevering uit een ander seizoen.

Het concept is eenvoudig genoeg: Owen (ingesproken door Leslie Odom, Jr.) heeft een baan aangeboden gekregen als parkontwerper bij een Tony College genaamd Kingsley University, en hij heeft tot het einde van de dag om zijn beslissing te nemen. Zal hij Central Park verlaten en het Tillerman-gebroed meenemen naar Connecticut en de geroemde zalen van Kingsley? Of is hij niet in staat het gezin te ontwortelen en in zijn huidige situatie te blijven? Het zal geen verrassing zijn voor iemand die de show bekijkt, of deze recensie leest, dat in een serie genaamd Centrale park , kiest de hoofdpersoon voor een verblijf in... Central Park. Maar terwijl Owen de hele aflevering worstelt met de beslissing, moedigen zijn vrouw Paige (Kathryn Hahn) en de kinderen Molly (Emmy Raver-Lampman) en Cole (Tituss Burgess) hem en elkaar aan om hun ideale fantasieën uit te voeren over wat er zou kunnen gebeuren als ze bewegen, allemaal met behulp van bouwstenen die bedoeld zijn als Lego's (zonder die merknaam daadwerkelijk te gebruiken).

Eerst onthult Molly dat haar ideaal zou zijn dat, Good Will Hunting -stijl, zou ze worden ontdekt als een artistiek wonderkind door een muffe professor (Paul F. Tompkins) die zijn studenten uitdaagt een onmogelijke tekening te tekenen. (Die onmogelijke tekening is van een schildpad die onder water basketbal speelt, in Garfield-stijl. Wat betekent Garfield-stijl? Precies! roept Molly naar haar familie.) Paige onthult dat haar ideale fantasie bij haar verhuizing naar Connecticut zou betekenen dat ze de journalistiek achter zich zou laten en zou worden een alom gevierde romanschrijver, zo geliefd vanwege een bestverkopende boekenreeks dat ze zou eindigen in haar eigen film-geïnspireerde draai. In het bijzonder ziet Paige zichzelf in een Ellende -stijl thriller waarin een fan genaamd Margarett, met twee t's, haar ontvoert en haar dwingt een nieuw verhaal te schrijven. Oh, en Margarett wordt gevisualiseerd als niemand minder dan Bitsy Brandenham (Stanley Tucci). Het verhaal van Cole is: ET -geïnspireerd, terwijl hij zich voorstelt om naar Connecticut te verhuizen en een knuffelige alien te vinden die wordt achtervolgd door overheidsagenten, hier gevisualiseerd door Helen (Daveed Diggs).

Molly Tillerman

(Afbeelding tegoed: Apple TV+)

Owen zelf wordt, zoals je zou verwachten, meestal overmand door neurosen door de mogelijkheid bij Kingsley. Hij gaat als laatste en onthult een weelderig parkontwerp (althans, zo weelderig als stenen in Lego-stijl een park eruit kunnen laten zien). Maar dan, als alles is gezegd en gedaan, onthult Owen dat hij, hoe aardig het ook is, Central Park niet wil verlaten. En daarmee doet elke andere Tillerman dat, en legt uit dat hun huidige opstelling veel ideaaler is voor alles wat ze zich voorstelden.

Hier is het ding: het is niet in de verste verte verrassend dat dit is hoe de aflevering, en het seizoen, eindigt. Niet alleen zijn we niet zo vaak gepest met het vooruitzicht dat Owen op een andere locatie gaat werken, maar zoals hierboven vermeld... heet de show Centrale park . Natuurlijk blijft Owen daar. Als hij op de een of andere manier had besloten te vertrekken, zou het derde seizoen ongetwijfeld beginnen met plotwendingen om hem terug te halen. Dat de Tillermans ervoor kiezen om te blijven is prima -- het probleem is dat we zoveel tijd in Sir Bricks-a-Lot doorbrengen terwijl de familie ogenschijnlijk gedetailleerde en overtuigende redenen heeft om te vertrekken, ook al zijn hun fantasieën niet in de verste verte gebonden aan de realiteit . Misschien als elk van de fantasieën zou veranderen in nachtmerries, zou de onthulling dat geen van de Tillermans wil vertrekken, effectiever werken. In plaats daarvan voelt de aflevering aan alsof de show iets anders probeert te doen met een nogal grijze tv-komedie-trope, waarin een personage wordt geplaagd met de mogelijkheid om uit hun afgesproken locatie te breken.

Als Centrale park eindigt nu ook zijn tweede seizoen, de meest voor de hand liggende gebreken van de show blijven en zullen waarschijnlijk niet al te veel worden verbeterd. Zoals gewoonlijk is er de aanwezigheid van Birdie (co-creator Josh Gad), die net zo verwijderd is als altijd van het Tillerman-broed. Hij besteedt het grootste deel van de aflevering aan het kijken naar ze vanuit een boom, maakt een paar opmerkingen, maar legt meestal de expositie neer zonder veel anders te doen. En hoewel het leuk is om Tucci en Diggs in iets andere contexten te horen dan we Bitsy en Helen gewoonlijk aantreffen, benadrukt hun aanwezigheid in de fantasieën van de Tillermans alleen maar hoe verwijderd ze dit jaar uit het verhaal zijn geweest. Dit zijn enorm getalenteerde acteurs, maar de achterbakse Bitsy van het begin van het seizoen verdween grotendeels, met een handvol mogelijke plannen die op niets uitlopen. (Dit maakt het idee dat Paige nog steeds probeert een grote onthulling over Bitsy te schrijven, een beetje verwarrend - er is dit seizoen weinig gemaakt over haar pogingen om de socialite neer te halen, afgezien van één subplot in één aflevering.)

Bitsy Brandenham in

(Afbeelding tegoed: Apple TV+)

Het andere dringende probleem met Centrale park is dat de twee opvallende afleveringen in het tweede seizoen, Fista Puffs Mets Out Justice en The Shadow, de twee afleveringen zijn die extreme wendingen namen van het standaard vertelmodel. Wanneer deze show werkt met zijn fundamentele gespleten focus tussen de Tillermans en Bitsy, is het solide en plezierig genoeg. Maar die afleveringen waren speciaal op een manier die de rest van het seizoen niet was. Afleveringen zoals Sir Bricks-a-Lot zijn leuk, en ze kunnen de mix van muziek met komedie beter aan dan sommige vroege afleveringen van seizoen 1, om eerlijk te zijn.

Maar Centrale park blijft een redelijk plezierige show die het zeldzame vermogen heeft om briljant te zijn. Het is dus nog steeds een beetje frustrerend om naar te kijken en te hopen dat elke aflevering dezelfde hoogten zal bereiken. Nu we een nieuw hoofdstuk van de pandemie ingaan, is het voldoende om nog een beetje vertrouwen te hebben dat het reeds vernieuwde derde seizoen van deze show meer gefocust kan zijn en op nieuwe manieren uit zijn vorm kan breken. Centrale park kan geweldig zijn. Misschien zal de derde keer de charme zijn.

De beste Apple TV+-deals van vandaag Apple TV+ Apple TV+ - maandelijks $ 4,99/mnd Visie