Ghostbusters: Frozen Empire recensie: Er zit nog leven in de franchise
Wat te bekijken Oordeel
Ghostbusters: Frozen Empire is weer een vermakelijk avontuur, maar dan verzand door onzinverhalen en nostalgische herinneringen.
Pluspunten
- +
Luchtig, grappig script
- +
Scherpe actiescènes
Nadelen
- -
Overvolle, onzinnige plot
- -
Verspilt enkele van zijn beste prestaties
Ghostbusters: Frozen Empire is het vijfde uitje van de bovennatuurlijke komediefranchise, en het is een pittig vervolg dat veel beats bevat om de kijkers te plezieren, maar misschien kreunt onder het gewicht van die nostalgie.
Het speelt zich een paar jaar na 2021 af Ghostbusters: hiernamaals . Na alle chaos in Summerville , de Spenglers (en wetenschapsleraar Gary Grooberson) zijn teruggekeerd naar waar het allemaal begon. De nieuwe bende heeft zijn intrek genomen in de iconische brandweerkazerne van New York City en heeft hun nieuwe rol omarmd, waarbij ze door New York razen in de Ecto-1 en vijanden afweren.
De bende komt in de problemen als ze zich realiseren dat de insluitingseenheid waar ze al hun beveiligde dranken opslaan, vol is. Maar dat is nog niet het ergste van hun ellende: aan Ray Stantz wordt een mysterieuze bol verkocht die een ernstig enge geest bevat die de kracht van de 'Death Chill' hanteert, het vermogen om alleen door angst te doden. Wanneer het onvermijdelijk aan zijn boeien ontsnapt, stapt de oude garde opnieuw in de strijd om de nieuwe Ghostbusters te helpen het terug te sturen naar de andere kant.
Het is een voorspelbaar, gemakkelijk te volgen garen en kan luchtig genoeg worden geritst. Ik heb geen probleem met het kernidee: het is een perfect voertuig voor wat de film wil zijn. Bevroren rijk zit boordevol meer actie, capriolen en gelach dan zijn voorganger en sluit precies aan bij de klassiekers uit de jaren 80. Nou ja, meestal tenminste: ouders moeten er rekening mee houden dat de nieuwste vijand van de Ghostbusters echt beangstigend kan zijn voor jongere kijkers; hij is ver intenser dan de Stay-Puft Man.
Mijn probleem is vooral dat de reis die dit verhaal ons maakt een puinhoop is. Om tot de daadwerkelijke ghostbusting te komen, waden we door een overvolle mix van werkelijk onzinnige lore-dumps en een mengelmoes van te veel personages om door de film te kunnen verwerken. Dit heeft grote gevolgen voor het tempo: de film blijft jongleren met callbacks en cameo's terwijl hij probeert een nieuw verhaal te vertellen, waardoor de nieuw Het verhaal dat het vertelt voelt een beetje hol aan zodra de credits zijn uitgerold.
Het springen tussen zoveel personages betekent ook dat we nauwelijks veel tijd kunnen doorbrengen met veel van onze getalenteerde sterren. Een deel van onze kern Hiernamaals sterren worden tijdens het grootste deel van de actie praktisch in de kou gelaten. Bovendien kunnen we lang niet zoveel tijd doorbrengen als ik had gewild met een aantal van onze nieuwe sterren: James Acaster en Kumail Nanjiani zijn geweldige, erg grappige toevoegingen, en het zou leuk zijn geweest om ze meer aan boord te zien brengen .
McKenna Grace is de beste van het stel als het gaat om de emotionele kant van de zaak. Omdat ze nog maar 15 jaar oud is, wordt Phoebe Spengler 'op de bank gezet' en mag ze niet meer mee op missies. Tienerfrustraties volgen en ze krijgt een onwaarschijnlijke connectie met een 'vriend' aan de andere kant, maar deze relatie wordt gewoon helemaal niet goed afgehandeld.
Kortom, het voelt alsof er een betere vorm is van deze specifieke inzending die het gewicht van het merk onder druk zet. De noodzaak om knikjes in te voegen of karakters terug te halen staat een nog beter avontuur in de weg. Met iets meer ruimte had dit een nog leuker horloge kunnen zijn dan het al was. Ghostbusters: Frozen Empire heeft zijn gebreken, maar Sony moet de franchise nog niet op ijs zetten.
Ghostbusters: Frozen Empire is vanaf vrijdag 22 maart in theaters over de hele wereld te zien.
