Michel Piccoli, de legendarische Franse acteur die speelde in films als The Discreet Charm of the Bourgeoisie, is overleden.
Michel Piccoli - Eens een begin voor altijd een ster is het niet? Nadat zijn familie vorige week maandag aan de media had bevestigd, circuleerde het nieuws over de hele wereld dat de productieve acteur die wereldwijde blockbuster-films maakte, zoals Luis Bunuel, er niet meer was. De oorzaak van zijn dood blijft meer dan onbekend. De acteur stierf op 94-jarige leeftijd. Hoewel hij niet zo beroemd was in de Engelse industrie, kan zijn bijdrage aan de Europese cinema en de Franse cinema niet buiten spel worden gezet. Geboren in Parijs, de stad waar dromen vergezeld gaan, was een ster geboren uit uiterste perfectie die de filmindustrie daar een grote wending gaf. Meteen na zijn dood en kijkend naar zijn bijdrage aan de Franse filmindustrie, kreeg hij titels als LEGENDE.
De ster heeft ook de Academy Award gewonnen van The Discreet Charm of the Bourgeoisie — en Jean-Luc Godard.
Mensen om hem heen zeggen dat hij een persoon was die leefde voor acteren en werkte tot zijn late jaren tachtig. Michel Piccoli begon zijn carrière in de vroege jaren '40 en is daarna nooit meer gestopt. Het is inderdaad een moeilijke taak om bij te houden hoeveel films hij heeft gemaakt. Maar om de figuur af te ronden, speelde de acteur zijn rol in ongeveer 170 films.
Zijn laatste grote rol was in de film Nanni Moretti's Habemus Papam, deze film was zo geweldig dat hij een zware concurrentie gaf aan andere films die in Cannes speelden, in Cannes was ook zijn laatste grote publieke optreden.
Een blockbuster-ster geeft niet alle full house-films, maar het zijn die paar films waarmee hij dat niveau bereikt. Piccoli staat bekend om zijn eeuwige minachting waarin hij een donkere hoed droeg en borstelige wenkbrauwen heeft. De film is een klassieker en werd uitgebracht in het jaar 1963, genaamd de Godard.
Hoewel hij zo beroemd en geliefd was in de Franse en Europese cinema, kon hij zijn plaats in Hollywood niet veroveren. Hij deed meerdere pogingen, maar slaagde er niet in om zich te vestigen op het niveau van de Europese cinema.
Zijn lijst met iconische films omvat Belle de Jour die in 1967 werd uitgebracht, Topaz in 1969, Les Noces Rouges in 1973, Vincent, François, Paul… et les autres in 1974 en Passion in 1982.
We weten allemaal dat hij niet met ons mee terug kan komen, maar hij zal altijd deel uitmaken van onze herinneringen.
