Review 'Borat Subsequent Moviefilm': best wel groot succes

Ons oordeel

Sacha Baron Cohen en regisseur Jason Woliner slagen erin om veel van de magie van het originele 'Borat' nieuw leven in te blazen, door de dochter van het personage toe te voegen aan een enorm komisch effect.

Voor

🇺🇸 Cohens tweede reis door het Amerikaanse binnenland is een scherpe steek in de waarden van het Trump-tijdperk en de politiek van het tijdperk van de COVID.
🇺🇸 Nieuwkomer Maria Bakalova is een komische revelatie als Borats dochter Tutar, die elke scène waarin ze verschijnt verheft.
🇺🇸 Cohen en Woliner omzeilen vakkundig de voor de hand liggende uitdaging om gemeenschappen te infiltreren met de meest opvallende 'stunterige buitenlander' van de moderne tijd.

Tegen

🇺🇸 Er was weinig kans om de bliksem van de eerste film in een fles echt te heroveren, en de filmmakers weten dat ze het niet moeten proberen.

14 jaar en 14 miljoen nabootsingen na het origineel Borat , Borat volgende filmfilm staat voor wat een steeds bekendere uitdaging is geworden in het tijdperk van legacyquels, namelijk wegkomen met nieuwe grappen nadat de oude in de populaire cultuur zoals COVID in de bloedbaan waren geïnjecteerd - en het slaagt veel beter dan veel van de films en series die probeerden voor het. Van Anchorman 2 naar Gearresteerde ontwikkeling naar Dommer en stommer naar naar Zoolander 2 naar Bill en Ted confronteren de muziek , hebben veel zeer getalenteerde vertellers geprobeerd hun grootste successen te vervolgen met slechts af en toe geluk, en Borat ’s aankomst in 2006 in een ontluikende fase van de collectieve meme-ificatie van de mainstream bemoeilijkt alleen het vooruitzicht om de originaliteit en impact ervan te dupliceren. (Als je in 2020 een getrouwde Amerikaanse man bent, is het vrijwel onmogelijk om aan je echtgenoot te denken zonder Sacha Baron Cohen's levering van de zin die mijn vrouw af en toe in je hoofd rammelt.)

Cohen zou dwaas zijn om te geloven dat hij hetzelfde effect zou kunnen bereiken met een follow-up - als hij het al voor elkaar zou krijgen. Maar door zijn vervolg opnieuw te centreren rond de dochter van het personage, levert Cohen een unieke en triomfantelijke prestatie met Borat volgende filmfilm , niet alleen door een nieuwe proxy te creëren om in het ene onvoorspelbare real-life scenario na het andere te katapulteren, maar ook door nieuwe dimensies toe te voegen aan een personage wiens onmiddellijke herkenbaarheid hem evenzeer tot een eendimensionaal cijfer als een echt cultureel fenomeen maakte.

Cohen herneemt zijn rol als Borat Sagdiyev, een Kazachstaanse journalist wiens eerste bezoek aan de VS 14 jaar geleden in schande eindigde, zowel voor hem als voor Kazachstan. Borat krijgt uitstel van dwangarbeid in ruil voor het overhandigen van een geschenk aan vice-president Mike Pence en stemt ermee in terug te keren naar de VS, Zuid-Amerika en deze diplomatieke missie te voltooien. Maar wanneer onverwachte rampspoed het beoogde geschenk overkomt, besluit Borat in plaats daarvan zijn enige dochter Tutar (Maria Bakalova) aan te bieden. Voordat hij haar echter kan uitleveren, probeert hij haar lessen in etiquette te geven en haar een make-over te geven om aantrekkelijker te lijken voor de hoogwaardigheidsbekleder.

Opnieuw geregisseerd door Jason Woliner ( De laatste man op aarde ), Volgende filmfilm gaat op twee manieren in op de inherente uitdaging om Cohen de stuntelige, identificeerbare buitenlander te laten spelen: ten eerste gebruikt Cohen een verscheidenheid aan vermommingen die op de een of andere manier nog meer aandacht op hem vestigen terwijl hij tegelijkertijd zijn ware identiteit verbergt; en ten tweede heeft hij relatieve nieuwkomer Bakalova in dienst als de dochter van Sagdiyev, wat de toeschouwers van hem afleidt en vervolgens een ander perspectief biedt om het wild onwetende gedrag van het personage te onderzoeken.

Cohens eindeloze inventiviteit als artiest stelt de film in staat om min of meer op dezelfde manier te werken als zijn voorganger, en hoewel er een handvol gescripte sequenties zijn, voelt Borats vermogen om niet-professionals tot hilarische, vaak verontrustende zelfbeschuldiging te leiden, vaak als opwindend. en onvoorspelbaar als altijd. Ondertussen biedt Tutars eindeloze nieuwsgierigheid zowel een spiegel (en megafoon) voor Borats achterlijke waarden als een eindeloze komische bron om tegen de verwachtingen in te spelen, vooral in gemeenschappen in het binnenland die worden ondersteund door traditie.

Afgezien van zijn rauwe en ordinaire komische decorstukken, is het origineel Borat blijft bestaan vanwege zijn scherpe portret van een consistente en toch bijna onzichtbare doorgaande lijn van beleefdheid onder insulaire gemeenschappen; of die individuen nu wel of niet racistisch, homofoob of anderszins bevooroordeeld waren, hun pogingen om Borat en zijn eigen domme wereldbeeld tegemoet te komen genereerden bijna alle komedie. De sequenties zijn bijzonder fascinerend om te zien nu, in een tijdperk waarin die vooroordelen steeds vrijer lijken te worden geuit, om nog maar te zwijgen van vergelijkbare vooroordelen in Volgende filmfilm waar de deelnemers veel directer perspectieven onderschrijven waar ze diplomatiek naar hebben geknikt toen Borat ze uitte. Maar zelfs als Cohen hier zeker een aantal ultraconservatieven vindt om de spot mee te drijven, kiezen hij en Woliner en hun team van schrijvers er vakkundig voor om niet zomaar hetzelfde terrein te vernieuwen. In plaats daarvan maken ze gebruik van de emotionele lijn die het verlossingsverhaal van Borat en de volwassenwording van Tutar verbindt om de minder direct zichtbare gevaren van onliberale indoctrinatie onder de aandacht te brengen, doorgegeven als traditie om te worden beschermd, ongeacht empirisch bewijs van de veroudering ervan.

Hoe Cohen, zijn co-ster en zijn bemanning in staat waren om toegang te krijgen (nou ja, dichtbij) tot Pence op de CPAC (Conservative Political Action Conference), en in een verbijsterende volgorde, tot Rudy Giuliani, blijft een mysterie - of beter gezegd , een triomf van hun ijver over de onvoorzichtige handlers van de politici. Maar de komiek maximaliseert deze momenten opnieuw tot een enorm, vernietigend effect, en levert een vernedering die ze niet alleen verdienen, maar ook architecten van zichzelf worden.

Omgekeerd voelen Cohens opnames bij een conservatieve vruchtbaarheidskliniek, een vrouwengroep en een paar Qanon-noten die hem in quarantaine laten gaan, afwisselend slimmer en zachter dan in het verleden, zonder de vaak krankzinnige standpunten die ze uiten naar voren te brengen. En of een zwarte vrouw die als babysitter voor Tutar was ingehuurd, actief werd gecast voor haar meelevende gezond verstand of gewoon opstond om aan de behoeften van de film te voldoen, Woliner en Cohen lokken haar enorm uit, zonder grappen te maken, en terwijl ze haar eerlijke reacties demonstreren.

uiteindelijk, Borat vervolgfilm zou nooit zo verrassend zijn als het origineel Borat , en het is niet zo grappig. Gezien de heiligverklaring van de eerste, weet ik niet zeker of beide mogelijk waren. Maar je krijgt het gevoel dat Cohen en zijn medewerkers weten waar ze mee te maken hebben, en deze keer mikken ze op iets anders - een vergelijkbaar doelwit, scherper, maar een beetje zoeter. Bovendien voelt het starten van zo'n groot deel hiervan, zo niet alles, in en tijdens 2020 als een enorm risico, niet alleen qua gezondheid, maar ook als een creatief risico dat beter rendeert dan ik zou durven wedden dat iemand zich had kunnen voorstellen. Omdat dit tijdens de pandemie plaatsvindt, jaagt het zeker op veel van de angsten en zorgen, en maakt het de omstandigheden komisch en verhalend, maar het voelt niet als een noodoplossing of als quarantaine-entertainment. Of het zal blijven bestaan nadat COVID voorbij is, maar net als zijn voorganger, Volgende film is een film over wat er op dit moment in de wereld aan de hand is, en het maakt ons aan het lachen, geschokt, zelfs beledigd, maar vooral om opgewonden te zijn - en echt niet te weten - welke van die reacties we de volgende keer zullen hebben.

Borat vervolgfilm zal beschikbaar zijn op Amazon Prime Video op 23 oktober 2020