Review 'The Morning Show' 2.01: mijn minst favoriete jaar
Ons oordeel
Het tweede seizoen van 'The Morning Show' belooft net zo frustrerend en vreemd meeslepend te worden als voorheen, als de première een indicatie is.
Voor
- De go-for-broke uitvoering van Billy Crudup blijft het hoogtepunt van de show
- Het rijden en dealen verloopt zoals gewoonlijk goed
- Een geweldige cast is moeilijk te negeren
Tegen
- De bedoeling van de show om gebeurtenissen uit de echte wereld op te nemen, is een struikelblok
- De belofte om van de pandemie een verhaal te maken voelt als een bedreiging
- De opzet om Jennifer Aniston terug naar NYC te brengen duurt te lang om op gang te komen
Het is bijna twee jaar geleden De ochtendshow arriveerde voor het eerst als een van de grote shows op de gloednieuwe streamingdienst Apple TV+. Het eerste seizoen van de show bracht een aantal belangrijke acteurs met zich mee, een inspiratie voor kabelnieuws en een agressieve poging om dezelfde vibes te benutten die Aaron Sorkin bracht De redactiekamer en Sportavond door te praten over talkshows in het ochtendnieuws en de moordende moorddadige politiek die dergelijke programma's aanwakkerde. Dat is wat De ochtendshow streefde ernaar te zijn, maar wat? De ochtendshow eigenlijk is, of uiteindelijk is geworden dankzij een te lange productie en showrunner-problemen, is het equivalent van een rommelige zomerroman. De ochtendshow was bijna glorieus oververhit, en op zo'n manier dat het echt moeilijk is om te onderscheiden of de mensen die deze show maken begrijpen hoe belachelijk het kan zijn of dat het zo eindigde als een gelukkig ongeluk.
Als de première van het tweede seizoen, Mijn minst favoriete jaar, een indicatie is, dan De ochtendshow - of je het nu leuk vindt of niet - is nog steeds ongelooflijk dom, zwaarmoedig en overijverig en overvol en belachelijk, en dat alles met behoud van het vermogen om het publiek te dwingen. Voor degenen die het misschien zijn vergeten, of gewoon meedoen aan seizoen twee, De ochtendshow 's eerste seizoen was gericht op conflicten die werden gerepresenteerd door een schandaal waarin de doorgewinterde presentator Mitch Kessler (Steve Carell) werd ontslagen wegens beschuldigingen van seksuele intimidatie die door veel vrouwen bij het fictieve netwerk UBA tegen hem waren geuit. Mitch was een van de twee ankers van De ochtendshow , wiens co-anker Alex Levy (Jennifer Aniston) nu wordt vergezeld door de onbezonnen nieuwkomer Bradley Jackson (Reese Witherspoon). Naarmate het seizoen vorderde, dienden Alex en Bradley als vijanden die uiteindelijk hun krachten bundelden om te onthullen dat het hoofd van UBA (Tom Irwin) op de hoogte was van Mitch' schandalen en probeerde een van zijn aanklagers (Gugu Mbatha-Raw), die heeft een fatale overdosis aangespoord door zich uit te spreken. Het is echter niet alleen dat ze de waarheid spreken over dit schandaal: ze doen het op live televisie.
Mijn minst favoriete jaar, al was het maar kort, duurt slechts enkele minuten na deze onthulling in de lucht, terwijl Alex en Bradley hun volgende stappen proberen te bedenken voordat het team van Alex (inclusief de altijd heerlijke James Urbaniak, hier veel te kort op het scherm) klopt haar weg, maar met Alex die belooft in Bradley's hoek te blijven. UBA-nieuwsdirecteur Cory Ellison (Billy Crudup) gelooft dat hij er een aan het hoofd van het netwerk heeft gekregen, maar is geschokt om te horen dat hij is ontslagen omdat hij samenspande met Alex en Bradley om ervoor te zorgen dat hun waarheidsvertelling in de lucht kwam . Cory, altijd de spraakzame en manisch pietluttige man, beledigt de raad van bestuur (onder leiding van Holland Taylor) en betreurt dat ze hem de UBA niet naar de 21e eeuw lieten brengen. Nadat de openingstitels rollen, krijgen we een grimmige herinnering aan iets De ochtendshow probeerde te doen buiten zijn commentaar op de #MeToo-beweging en het neerhalen van figuren als Matt Lauer: weven echte nieuwsverhalen in zijn fictieve wereld.
(Afbeelding tegoed: Apple TV+)
En over welk belangrijk nieuwsbericht het misschien de moeite waard is om te bespreken? De ochtendshow ’s tweede seizoen? Welke grote wereldwijde gebeurtenis vond plaats tussen het eerste en tweede seizoen? Welnu, de montage van het nummer Return to Me zou je een idee kunnen geven: het is een minutenlange reeks drone-opnamen van New York City, die er bijna verlaten uitzien, gevolgd door een bovenliggend bijschrift Drie maanden eerder en de rest van de aflevering vindt plaats op 30 en 31 december 2019. Ja, het is misschien geen verrassing dat de COVID-19-pandemie op een bepaald moment in dit seizoen centraal zal staan, hoewel de verschillende duwtjes over de aanwezigheid ervan bijzonder vermoeiend zijn, zoals bij de show producer Mia (Karen Pittman) houdt zich bezig met een verhaal over een luchtwegaandoening die mensen in China kapt, of wanneer Cory jubelt dat 2020 een geweldig jaar gaat worden als iemand op de achtergrond niest. Snap je? Begrijpt u het? Dit is precies de vreemde, zure zoete plek van De ochtendshow , een show die even stom als vermakelijk is.
De tijdlijn is bijzonder raar, gezien de volgorde vóór de titel. Het komt er op neer, zoals uiteindelijk duidelijk wordt: tegen het einde van 2019 blijft Bradley co-anker De ochtendshow , maar niet meer met Alex, die zich heeft verschanst in een besneeuwd huisje in Maine. Cory is ondertussen teruggekeerd naar UBA als hoofd van het netwerk, en hij heeft een nieuw probleem op te lossen. Een ander UBA-nieuwsanker, Ray Marcus, wordt beschuldigd van het creëren van een intimiderende en giftige werkplek. Er zit niets anders op dan Ray te ontslaan, maar wie zal zijn plaats in het journaal van de avond overnemen? Bradley wil de baan voor zichzelf, maar zij is de laatste die weet dat er al voor de baan is gesproken, door haar huidige Ochtendshow co-anker Eric (Hasan Minhaj). De leidinggevenden van UBA hebben al een aantal opties voor een nieuw ochtendanker, maar Cory krijgt een wild idee: breng Alex terug naar het bureau.
Zoals met veel van Cory's ideeën uit het eerste seizoen, lijkt het weinig gebruikers te hebben, onder de execs of zelfs Alex zelf. Cory gaat naar Maine om Alex te bezoeken. Ze zag hout hakken na een frustrerend gesprek met haar agent, die haar aanmoedigt om dieper over Mitch te graven in het manuscript van een memoires die ze aan het schrijven is. Cory doet zijn best om Alex op het werk te verkopen en de kans te krijgen om het UBA-imperium van de grond af opnieuw op te bouwen. Jennifer Aniston is veel, maar een van de beste eigenschappen die ze als actrice altijd heeft gehad, is dat ze aarzeling kan uiten. Dat is een lange manier om te zeggen dat het zelfs uit deze ontmoeting heel duidelijk is dat zelfs als Alex een definitief nee zegt tegen Cory's voorstel, ze het duidelijk overweegt. Tegen het einde van de aflevering, nadat Cory haar opnieuw heeft gebeld en een voicemail heeft achtergelaten die haar vergelijkt met een regel in een gedicht van John Milton, is Alex ervan overtuigd de baan te accepteren, omdat deze ook gepaard gaat met de belofte van een nieuwe primetime-show. (Het helpt dat Alex ook overtuigd is op basis van een verrassend emotionele paranormale lezing met dank aan gastactrice Kathy Najimy. Ja, dit is een show waar een belangrijke beslissing afhangt van een paranormale lezing, en nogmaals: glorieus dom.)
(Afbeelding tegoed: Apple TV+)
Er is maar één probleem, en dat zou Bradley Jackson zijn. Bradley hoort pas van Eric's overstap naar het avondnieuws van een schuldige Eric zelf, midden in een wilde en gekke live-uitzending op oudejaarsavond. Dat is na een hart-tot-hart die Bradley heeft met Cory, waarin ze reflecteren op de gekte van 2019 en er wordt sterk gesuggereerd dat Bradley in feite Cory's baan heeft gered. (Er is ook enige aanwijzing, althans door middel van lichaamstaal, dat Bradley en Cory misschien een affaire hadden, maar we zullen vermoedelijk later in het seizoen meer te weten komen over de ontbrekende tijd.) Wanneer Bradley en Cory hun volgende gesprek hebben, is het ver wreder. Bradley eist dat Cory gewoon eerlijk tegen haar is, wat hij weigert omdat zelfs de kleinste opmerking haar kwetsbare ego schaadt.
De uitdaging van De ochtendshow in zijn tweede seizoen zal zijn hoe het omgaat met het dreigende spook van COVID-19. Aan de ene kant is het het soort wereldwijde nieuwsverhaal dat sinds maart 2020 vrijwel alles heeft gedomineerd. Voor een show over journalistiek en verslaggeving zou het creatief oneerlijk zijn om dat te negeren. Maar aan de andere kant zal al het gedoe in deze show een stuk moeilijker zijn om dramatisch in te investeren met datzelfde gruwelijke spook dat buiten op de loer ligt. Het einde van Mijn minst favoriete jaar zorgt voor nieuwe problemen voor het trio van Alex, Bradley en Cory. (Het is vermeldenswaard dat Chip, de nu ex-producer van de show, gespeeld door Mark Duplass, hier kort te zien is, in een veel goedkoper netwerk en uiteindelijk zijn vriendin ten huwelijk vraagt. Aangezien Duplass nog steeds de aftiteling maakt, gaat Chip ongetwijfeld om in latere afleveringen een belangrijkere rol te spelen, maar hij is nauwelijks hier. Hetzelfde geldt voor Nestor Carbonell als weerman Yanko, duidelijk nog steeds smachtend naar de oude productieassistent van de show, Claire, die afwezig is.) Maar wat zijn deze problemen in vergelijking met COVID? Ongetwijfeld, aangezien de laatste opname een groot verlicht bord met 2020 bevat, zullen we er snel achter komen.
