Waarom de vrijheid van Britney Spears ertoe doet

(Afbeelding tegoed: Getty Images)

Voor degenen die aan het opletten waren, lang voor de première van de documentaire The New York Times presenteert framing Britney Spears , leek het onvermijdelijk dat ze een cause célèbre zou worden. De zangeres staat sinds haar 11e in de schijnwerpers en blijft een van 's werelds best verkopende muziekartiesten. Ze is het gezicht achter enkele van de meest populaire pophits van de afgelopen twee decennia, evenals een parfummerk van een miljard dollar en een hele reeks buitengewoon lucratieve goedkeuringsdeals. Ze is zo alomtegenwoordig dat haar achternaam niet eens nodig is voor mensen om te weten wie ze is. Bovendien is ze misschien wel de beste weergave die de moderne popcultuur heeft van de verraderlijkheid van vrouwenhaat in de wereld van beroemdheden. Ze heeft het allemaal meegemaakt: ze was een schattige tweeny bopper-ster voor De Mickey Mouse Club , dan het schaars geklede popsterretje dat door generaties mannen werd begluurd. Ze bereikte de hoogste regionen van roem en zakte toen naar een dieptepunt na een goed gedocumenteerde publieke instorting. Haar comeback verzekerde haar status als megaster en nu is ze misschien wel de meest gewortelde vrouw in het Hollywood van de 21e eeuw.

Nu is ze een symbool van een veel ernstiger probleem. In 2008, nadat Spears een ernstige mentale breuk had opgelopen en onvrijwillig was opgenomen in een psychiatrische afdeling, plaatste een rechtbank in Californië haar onder curatele. Dit betekende dat haar vader, Jamie Spears, evenals een advocaat, volledige controle over haar vermogen hadden. Dat conservatorium blijft tot op de dag van vandaag bestaan. Spears is nu 39 jaar oud. Ze is een moeder van twee.

Spears vecht al jaren tegen het conservatorium. Meest recentelijk vroeg de advocaat van Spears om haar vader te vervangen als haar conservatorschap. Een rechter wees dat verzoek af en verlengde de vastgestelde regeling tot deze maand. Ze had in januari 2019 een werkonderbreking voor onbepaalde tijd aangekondigd, wat meteen het onderwerp van intense speculatie werd. Al snel ontstond de #FreeBritney-beweging. Hoewel de enthousiaste steun van veel fans voor Spears tijdens dit moeilijke moment in haar leven in wild samenzweringsterritorium is terechtgekomen, is het leeuwendeel van hun campagnes eenvoudig: laat Spears, een vrouw die bijna 40 wordt, controle over haar eigen leven hebben, haar eigen geld en haar eigen kinderen.

Als Britney Spears inlijsten veronderstelt dat Spears nooit vrij is geweest. Spears, van jongs af aan gecultiveerd om een beroemdheid te worden, kreeg nooit de kans om te ontsnappen aan de vicieuze cirkel van wreedheid die haar zou gaan definiëren. Haar vader wordt afgeschilderd als een onverschillige man die zich alleen concentreerde op het inkomstenpotentieel van zijn dochter. De media worden bekritiseerd vanwege het eindeloze beschamen van Spears, zij het door eindeloze speculaties over haar lichaam of door het verdienen van de status 'trainwreck' voor haar psychische problemen. Zelfs haar ex-vriend Justin Timberlake is niet veilig, aangezien hij ervan wordt beschuldigd zijn breuk met Spears als wapen te hebben gebruikt in zijn werk en op te scheppen over hun seksleven. Het opende de ogen van veel kijkers voor de veronderstellingen die ze in haar vroege dagen over Spears hadden en hoezeer ze werd gekenmerkt door krachten buiten haar controle. In deze verzengende context voelde haar 13 jaar durende conservatorium ontmoedigend onvermijdelijk.

Spears werd, net als veel andere vrouwen in de publieke belangstelling, in de beperkende vorm van een type gedwongen. Ze werd zelden meer dan een gemakkelijk te verteren stereotype, of het nu die van de domme blonde sterretje, het sekssymbool, het treinwrak of de geld verdienende headliner was. Het was een open seizoen om haar te bespotten en te objectiveren vanaf de leeftijd van 16 jaar, zelfs toen ze volledig instortte. Presentatoren van talkshows bespotten haar als een puinhoop, met de opmerkelijke uitzondering van Craig Ferguson, die weigerde een onrustige vrouw te schoppen terwijl ze down was en er nog steeds om werd bespot. Interviewers voelden zich comfortabel genoeg om Spears openlijk te onderzoeken op vermeende geruchten over plastische chirurgie en lazen haar in haar gezicht omdat ze een zogenaamd vreselijk rolmodel voor kinderen was. Dit alles werd gemakkelijker gemaakt door het enorme ontmenselijkingsproces waar ze het grootste deel van haar leven onder heeft geleefd. Ze was niet de enige vrouw die met dit soort onnodig wrede kritiek werd geconfronteerd. Denk aan medekindersterren zoals de Olsen-tweeling en Drew Barrymore of vrouwen als Paris Hilton, Anna Nicole Smith en Amy Winehouse. De laatste twee vrouwen stierven tragisch jong en werden achteraf als slachtoffers betreurd, maar kregen tijdens hun leven nooit hun contributie of de verontschuldigingen die ze verdienden. Het is een stuk gemakkelijker om nederigheid te voelen als je je slachtoffer niet in de ogen hoeft te kijken.

We bevinden ons nu op een cruciaal moment in de popcultuur. Dit is het post-#MeToo-tijdperk, een tijdperk waarin gesprekken over vrouwenhaat in de media en de fouten uit ons verleden met meer volume en urgentie plaatsvinden. Het is niet zo dat de samenleving haar favoriete hobby om vrouwen te haten heeft opgegeven, maar wat er met Spears is gebeurd, kan niet anders dan een leven lang geleden aanvoelen, vooral nu zelfs de ACLU team #FreeBritney is. Elk media-apparaat dat voor ons beschikbaar was, leek ontworpen om de ergste soorten onverdraagzaamheid te ondersteunen en het als nieuws te verkopen. Het doet dat helaas nog steeds, maar het wilde westen van 2007 was een nieuw dieptepunt dat we zouden moeten proberen nooit te herhalen.

Spears vertegenwoordigde tientallen jaren zoveel voor velen van ons, en dat doet ze nog steeds met deze duistere en verstikkende kwestie. De rechten en vrijheden van mensen met psychische problemen is een vaak onbesproken realiteit in Amerika en de rest van de wereld. Als een van de beroemdste vrouwen in leven haar rechten voor onbepaalde tijd kan worden ontnomen, wat betekent dat dan voor de rest van ons die in zo'n positie terecht kunnen komen? Waar ze doorheen ging, was een inkapseling van de pijn en het onmogelijke spel waar zoveel vrouwen mee te maken hebben gehad.

Ik was acht toen Spears' eerste single uitkwam en ik heb schrikbarend duidelijke herinneringen aan hoe we werden aangemoedigd om haar te behandelen, wild heen en weer schommelend tussen sletshaming en hersenloze objectivering. Als tiener keek ik naar de krantenkoppen die elke minuut van haar mentale worsteling obsessief detailleerden met een toon van smeuïge minachting. Het was het equivalent van met een rode vlag zwaaien naar een stier, het startsein voor de wereld om deze gekwelde vrouw, nog steeds midden twintig, als hun boksbal te behandelen. Als ik nu aan Spears denk, als 30-jarige, denk ik aan elke vrouw die ik bespotte of dacht dat ik beter was dan. Ik denk aan de manieren waarop ik duizelig het mediaverhaal van getroebleerde vrouwen heb ingeslikt en heb gelachen met talkshowhosts of komieken die Amy Winehouse aan stukken scheurden terwijl ze met verslaving omging. Ik heroverweeg alles wat mij is geleerd over mijn geslacht te geloven vanuit een samenleving die altijd de doelpalen verlegde over hoe we onszelf en onze veiligheid definieerden.

Britney Spears wordt in december 40. Ze heeft sinds oktober 2018 niet meer opgetreden. De details van haar geestelijke gezondheid gaan ons niet aan, maar er blijven vragen over haar conservatorium bestaan. Hoe komt het dat Spears ongeschikt is verklaard om zelf beslissingen te nemen, maar sindsdien meerdere albums heeft uitgebracht, op wereldtournee is gegaan, reality-tv-shows heeft beoordeeld en als headliner in een residentie in Las Vegas heeft gestaan? We zullen de schade die we Spears tijdens haar leven collectief hebben aangedaan misschien nooit volledig begrijpen en vechten voor haar als onderdeel van #FreeBritney kan alleen zo ver gaan om het probleem op te lossen. Toch is het een gevecht dat de moeite waard is. We kunnen haar of anderen zoals haar niet meer teleurstellen.

De beste Hulu-deals van vandaag Ontvang de eerste maand gratis Hulu Hulu $ 6,99/mnd Visie Ontvang de eerste maand gratis Hulu Hulu (geen advertenties) $ 12,99/mnd Visie