'Dhr. Corman' 1.03 Review: Gefeliciteerd met je verjaardag

Ons oordeel

'Happy Birthday' is allesbehalve gelukkig, want 'Mr. Corman' blijft ploeteren door zijn zelfbetrokken verhaal.

Voor

🎂 Debra Winger is altijd leuk om naar te kijken.
🎂 De show rond Gordon-Levitt is niet verlegen om te wijzen op de tekortkomingen van meneer Corman.
🎂 De rustige focus op één evenement zorgt voor een gestroomlijnd verhaal.

Tegen

🎂 De fantasiereeks voelt wankel aan.
🎂 Meneer Corman blijft een vermoeiend hoofdpersonage.
🎂 Een show die eerlijk is over zijn irritante hoofdpersoon, neemt niet weg dat de hoofdpersoon vervelend is.

Dit bericht bevat spoilers voor meneer Corman.
Bekijk onze laatste recensie hier .

Als de eerste twee afleveringen van Meneer Corman de zorgwekkende vraag opriep waarom dit verhaal precies een tv-serie is in plaats van een film, dan stelt Happy Birthday die vraag alleen maar wat luider. Het plot blijft dun in deze show, aangezien ster en maker Joseph Gordon-Levitt opnieuw als regisseur fungeert. En het karakterstudie-aspect van het programma, naarmate we geleidelijk meer leren over Josh Corman en zijn mentaliteit van het rafelen aan de randen, zou intrigerender zijn als wat we deze week leerden in de verste verte anders zou aanvoelen dan wat we al hebben geleerd over een titelpersonage dat zich voordoet als een charmeur, maar eigenlijk een naïeve, neurotische misantroop is die niet in staat is effectief met iemand te communiceren, inclusief hijzelf.

De titel van de aflevering impliceert de gebeurtenissen daarin: Josh haalt zijn moeder (Debra Winger) op van haar huis zodat ze het verjaardagsfeestje van Josh' nicht en zijn moeders kleindochter kunnen bijwonen, waar Josh ruzie krijgt over religie met zijn zus Elizabeth (Shannon Woodward ) en worstelt om zijn moeder te vertellen hoeveel hij om haar geeft. Net als bij de eerdere afleveringen, heeft Happy Birthday uiteindelijk een vleugje fantasie: het hoogtepunt van de aflevering is een muzikaal nummer waarin Josh en zijn moeder zingen en dansen door hun gevoelens naar elkaar toe, tenminste zoals gepresenteerd door Josh's geest. Het zang-en-dansgedeelte herinnert ons er oprecht aan dat Gordon-Levitts talenten verder gaan dan acteren (of in ieder geval willen ze verder gaan dan acteren; veel van zijn zang en dans herinnert aan dat van Ryan Gosling in La La Land , waar je onder de indruk bent van de naam van een feesttent omdat je probeert de dreiging van meerdere talenten uit te lokken in plaats van het daadwerkelijk uit te voeren), maar ook zo'n vreemde omweg dat het net zo misplaatst aanvoelt als de vorige fantasieën.

Misschien zouden de fantasieën effectiever zijn als Josh Corman een interessante of herkenbare hoofdrolspeler was, in tegenstelling tot iemand die niet alleen de vraag wordt gesteld Wat is er mis met jou? op een puntige manier, maar verdient het om die vraag te stellen. Josh is het soort personage met wie je het niet leuk zou vinden om 3 dagen, laat staan 3 uur, vast te zitten op een roadtrip. Binnen een paar minuten op weg naar het huis van zijn zus betoogt Josh dat zijn eigen neuroses en frustratie over zijn leven echt te wijten zijn aan de keuzes die zijn moeder heeft gemaakt en nog steeds maakt. Dit argument komt allemaal voort uit Josh's verwarring en verbazing bij het vinden van een vreemde man genaamd Larry (een niet-gecrediteerde Arliss Howard, ook bekend als Mr. Debra Winger) in het huis van zijn moeder, alleen om te leren dat dit de vriend van zijn moeder is en dat ze samen zijn geweest voor een jaar.

Joseph Gordon-Levitt in

(Afbeelding tegoed: Apple TV+)

De beste Apple TV+-deals van vandaag Apple TV+ Apple TV+ - maandelijks $ 4,99/mnd Visie

Hoewel Josh niet onredelijk geïrriteerd is, verandert hij het al snel in een verhandeling over hoe zijn moeder verantwoordelijk is voor zijn slechte beslissingen en hoe zijn zus niet echt religieus is, maar een controlefreak. (In ruil daarvoor stelt zijn moeder dat Josh, die half Joods is, een antisemiet is.) Als Josh op het feest arriveert, maakt hij slechts kort echt contact met zijn 5-jarige nichtje, voordat ze hem vraagt hoe God de wereld geschapen. Dit leidt Josh tot de absoluut zeer verstandige beslissing om te zeggen dat God niet bestaat, wat leidt tot nog een ander argument, deze met hem en zijn zus.

Misschien wel de kernvraag van: Meneer Corman is Kan Josh geluk vinden in zijn leven, hoe dat geluk er ook uitziet? Maar er is een belangrijkere en dringendere vraag, en een die de show nog moet ondervragen: waarom zou het iemand iets kunnen schelen of Josh geluk in zijn leven vindt? (Aangezien ik een voornaam deel met deze onaangename sul, is dat een vraag die ik niet graag typ.) Josh Corman is, in ieder geval door wat we tot nu toe hebben gezien in deze Apple TV+-serie, het soort ongelukkige persoon dat alleen gelukkig als anderen zich net zo ellendig voelen als hij. Het is niet zo dat een show zich niet kan concentreren op zulke onaangename personages, maar dat je het verhaal erg meeslepend moet maken om je op iemand van deze aard te concentreren. Meneer Corman is nu 3/10 van de weg door wat misschien wel het enige seizoen is, en het doet niet goed om duidelijk te maken waarom we ons hier druk om moeten maken.

Met Gordon-Levitt, Winger en Woodward gaat het allemaal goed, en de laatste twee communiceren heel geloofwaardig over hun frustratie over het hebben van respectievelijk een zoon en een broer of zus, die zo vermoeiend is om mee om te gaan. (Wat je persoonlijke religieuze overtuigingen ook zijn, het lijkt niet al te uitdagend om eerlijke, volwassen discussies over de aard van religieuze godheden voor 5-jarigen te vermijden, maar Josh -- een leraar op een basisschool -- worstelt hiermee .) Maar de doelen van de aflevering zijn zo kleinschalig dat het net zo goed op kortere wijze tot leven had kunnen worden gebracht... als dit een film was.

Debra Winger en Joseph Gordon-Levitt in

(Afbeelding tegoed: Apple TV+)

Die drumbeat kan vermoeiend zijn om naar te luisteren (zo niet nu, vrijwel zeker tegen het einde van het seizoen, tenzij deze show drastisch verandert, wat meer dan welkom zou zijn). Maar Meneer Corman lijkt op maat gemaakt om een film te zijn in plaats van een tv-show. Het is niet de enige tv-serie die wordt geproduceerd door het indie-filmbedrijf A24, maar Meneer Corman voelt zo aan als een A24-filmpje dat het daar best geslaagd kan zijn. Of het zou in ieder geval minder enerverend zijn als een enkele karakterstudie van twee uur.

Voor nu is er één vraag Meneer Corman heeft nog geen antwoord: waarom dit verhaal? Het is ongetwijfeld een cliché geworden voor tv-recensenten en veel kijkers om iets te zeggen in de trant van Nou, weet je, je moet echt acht of negen afleveringen bij de show blijven voordat het echt goed wordt. Hopelijk is dat waar van Meneer Corman , hoewel het slechts tien afleveringen lang is, dus we zijn nog een paar weken verwijderd van het potentieel te verbeteren. Dat gezegd hebbende, zou het ideaal zijn als Meneer Corman stopte met wachten om een hogere versnelling van kwaliteit te bereiken. Nu is het moment.