Eerste gedachten over Apple TV Plus' 'Mythic Quest' seizoen 2
(Afbeelding tegoed: Apple TV+)
Het onderstaande bevat onze eerste gedachten over: Mythische zoektocht . Wekelijkse recensies volgen.
Het eerste seizoen van Mythic Quest: Raven's Banquet eindigde toen hoofdingenieur Poppy (Charlotte Nicdao) werd gepromoveerd tot co-creatief regisseur, na een schijnbaar eeuwigdurende strijd om Ian Grimm (Rob McElhenney) ertoe te brengen haar waarde te erkennen, eindelijk zijn vruchten afgeworpen. Tegen het midden van de aftiteling van de finale waren ze al aan het kibbelen, wat de toekomstige uitdagingen aangaf. Gebeurtenissen uit de echte wereld stonden tijdelijk in de weg, wat resulteerde in twee speciale afleveringen om de kloof te overbruggen. Het infecteren van de videogame met een dodelijk virus als speleroptie was een grappig einde aan de hele Blood Ocean-saga en een die geen echte betekenis had totdat een wereldwijde pandemie alles veranderde.
In de Quarantainespecial bracht Poppy elk uur van de dag dit onderdeel uit de game en gebruikte deze opdracht om af te leiden van het isolement. Deze op afstand gefilmde aflevering was niet alleen effectief in het benadrukken van de werkplekgemeenschap - zelfs als ze gescheiden waren - maar benadrukte ook de kwetsbaarheid van Poppy en Ian. Seizoen 2 plagen met weer een speciale aflevering brengt deze personages terug naar het kantoor minus de emotionele whiplash van het in een mum van tijd overschakelen van lockdown naar normaliteit. Alvorens aan de slag te gaan, herstelt het LARP Everlight-evenement de relaties en deze klodder escapisme speelt in op de Mythische zoektocht kracht van het balanceren van kinderachtige capriolen met een sterke emotionele kern. Teamwerk is belangrijk bij de last-minute regelwijziging in het spel, waarbij de co-creatieve regisseurs bewijzen hoe goed ze zijn als een dubbelspel. Het zal echter niet lang meer duren voordat hun opgeblazen ego's weer gaan verdringen.
Karakterstekeligheid en zelfingenomenheid is iets waarmee deze serie deelt Het is altijd zonnig in Philadelphia maar makers McElhenney, Charlie Day en Megan Heel (die werkte als schrijver en uitvoerend producent op Het is altijd zonnig ) doen niet alleen een herhaling van die wereld. Succes en ambitie voeden de meerderheid van de Mythische zoektocht team, en Poppy's pad naar de top in een door mannen gedomineerde industrie was een rommelige. In dit tweede seizoen worstelt ze niet meer om de titel die past bij haar talent en werk, en dit leidt tot verschillende obstakels. Een van de meest bevredigende aspecten van de dynamiek aan de top is dat Poppy net zo koppig en egoïstisch kan zijn als Ian. Nicdao leverde de baanbrekende prestatie van seizoen 1 en blijft schitteren door een personage te spelen dat niet probeert een Girlboss te zijn op haar weg door de gaminggemeenschap. Poppy's idee van mentorschap zal haar geen feminismeprijzen opleveren en de kwetsbaarheid die ze toonde in Quarantaine heeft haar niet sympathieker gemaakt voor anderen. Ze is net zo eigenwijs als Ian en haar gebrek aan tijd voor andere afdelingen is een lopend thema. Deze wrijving heeft in het verleden geleid tot succesvolle inspanningen, hoewel Poppy's nieuwe rol van invloed zal zijn op hoe de volgende uitbreiding wordt ontwikkeld.
Je merkt misschien dat dit seizoen eenvoudig is Mythische zoektocht en het Raven's Banquet is gevallen. Ondanks dat het Blood Ocean-virus te dicht bij huis toesloeg, was Raven's Banquet een enorm succes, maar er is altijd een volgende grote innovatie om te overwegen. Nieuwe ideeën vormen de levensader van alle creatieve industrieën en de videogamebusiness is niet anders. Het volstaat te zeggen dat dit een rode draad is die zich dit jaar een weg baant door het algemene verhaal, en het delen van een kantoor maakt het er niet eenvoudiger op. Soms dreigen de antagonistische heen-en-weerbewegingen alle zuurstof uit de kamer te halen, en ondanks de knetterende chemie van Nicdao en McElhenney, is er een gevoel van opluchting wanneer deze verhaallijn op de achtergrond raakt. Gelukkig zorgt de sterke basis die in het eerste seizoen is gelegd ervoor dat zelfs wanneer iemand vastzit in een werk- of persoonlijke impasse - soms beide - het verhaal vooruitgaat. Het vermogen om een aflevering nieuw leven in te blazen via verschillende combinaties en groepen is een voordeel van een ensemble dat zo sterk is, en er staan enkele verrassende team-ups in het verschiet.
Macht staat centraal in de veranderende dynamiek: Jo (Jessie Ennis) is nooit verlegen geweest over haar bewondering voor Brad (Danny Pudi), en deze boog geeft beide personages de kans om nog angstaanjagender te worden. Maar het zou saai zijn als ze gewoon kwaadaardige acties zouden bedenken en elk van hen zou hun zachtere kant kunnen ontdekken. Sommige elementen van Brads verhaal hebben meer impact dan andere, wat een diepere uitleg bevat over zijn geharde buitenkant. Jo kan je steken met een enkele zin of eye roll en Ennis blinkt uit in deze momenten, waardoor elke zwakte van de assistent resoneert. Ondertussen blijft David (David Hornsby) ondanks zijn hoge positie de boksbal op kantoor, en hoewel dit te veel kan worden, krijgt hij wel wat hulp bij het daten uit onverwachte hoek.
Een andere steunpilaar van sitcoms op de werkplek is de klassieke wil-ze-willen-niet-ze-koppeling die uiteindelijk zal worden voltooid. Testers Rachel (Ashly Birch) en Dana (Imani Hakim) brachten seizoen 1 door met dansen rond hun gevoelens voor elkaar en in Everlight verschoven ze dichter naar kussengebied. Dat de enige romance in deze serie tot nu toe tussen twee gekleurde vrouwen is, is opmerkelijk, want als er een LGBTQ-koppeling is, is er vaak een heteroseksueel liefdesverhaal dat parallel loopt. Mythische zoektocht schuwt die optie en in plaats daarvan staan Rachel en Dana centraal. Gelukkig worden ze niet alleen bepaald door deze wil-zij-niet-ze-boog, en beide personages besteden tijd aan het verkennen van hun hoop en dromen buiten de parameters van deze relatie.
Spijt is een ander thema dat zich een weg baant Mythische zoektocht en terwijl C.W. Longbottom (F. Murray Abraham) iets meer tijd buiten kantoor doorbrengt dan alle anderen - Abraham was nog steeds in New York voor een deel van de productie - kan hij nadenken over zijn carrière. Achtergrondverhaal is belangrijk voor de MQ-wereld en Craig Mazin's aflevering met dezelfde naam is een ander hoogtepunt. Soms moet je achterom kijken om vooruit te komen en het korstje van het verleden plukken is pijnlijk maar noodzakelijk. De op zichzelf staande aflevering van vorig jaar A Dark Quiet Death met in de hoofdrol Jake Johnson en Cristin Milioti was een vroege indicator van Mythic Quest's reikwijdte en het vermogen om diep te snijden. Het was een ambitieuze gok aan het begin van de serie die laat zien hoe dit creatieve team de waarde van zijn stichting begrijpt. Seizoen 2 blijft de grote schommelingen maken en in het proces komt het tot de kern van waarom het kijken naar komedies op de werkplek zo aantrekkelijk is.
Andere hoogtepunten zijn de flesaflevering geregisseerd door Megan Ganz die een licht werpt op Carol's (Naomi Ekperigin) eindeloze strijd in HR met deze vele eigenwijze en vaak kinderachtige werknemers. Aangezien zij de makers van een videogame zijn, zou het geen verrassing moeten zijn dat er een concurrentievoordeel is elk taak, en haar ergernis bereikt nieuwe hoogten. Als iemand die alleen games op mijn telefoon speelt, waardeerde ik ook de verhaallijn die bij mijn spelsmaak paste - en grappen op mijn kosten. Maar er moet ook worden opgemerkt dat het gaming-discours en de indrukwekkende Ubisoft-graphics verre van vervreemdend zijn, en het is vergelijkbaar met wanneer de fijnere punten van het coderen worden besproken op Stoppen en in brand vliegen . Die extra elementen voegen authenticiteit en textuur toe zonder het niet-gamende publiek weg te duwen. Hoewel het het eerste seizoen tijd kostte om zijn draai te vinden (zoals normaal is voor een sitcom), is er vertrouwen in dit tweede jaar vanaf de sprong. Je zou nooit weten dat ze sommige afleveringen moesten herschrijven (vanwege de pandemie), en de verschuiving naar normaliteit na de twee specials is welkom. zoals bij Dickinson en Voor de gehele mensheid , dit is weer een Apple TV + -show die steeds sterker is geworden in zijn tweede uitje. Zelfs als Ian en Poppy worstelen om met een nieuw idee te komen, is het duidelijk dat de Mythische zoektocht draait op alle cilinders.
