'Foundation' 1.09 Review: De Eerste Crisis
Ons oordeel
'Foundation' blijft intrigerende vragen oproepen, en zelfs als de antwoorden ver weg lijken, is de spanning van de show effectief.
Voor
- - De verhaallijn rond Brother Day wordt op effectieve manieren steeds droeviger en tragischer
- - Leah Harvey's optreden als Salvor Hardin is een solide, centraal aspect van de aflevering
- - Het gevecht tussen Terminus en Anacreon bereikt een effectief kookpunt
Tegen
- - Het is nog steeds moeilijk te zeggen wat het eindspel van deze show is, zelfs in het eerste seizoen
- - Het mysterie voelt soms te gekmakend vaag aan
- - De onbalans van Gaal Dornick als verteller en als personage blijft frustreren
Dit bericht bevat spoilers voor fundament . Bekijk onze laatste recensie hier .
Wat is er precies aan de hand in fundament ? Er zijn veel meer specifieke vragen die kunnen worden gesteld, zoals wat er zich in de mysterieuze zwevende kluis op Terminus bevindt of hoe de verhaallijnen van personages zoals onze verteller Gaal Dornick of Brothers Dawn, Day and Dusk zullen aansluiten bij die van de directeur van Terminus . Maar de echte, kernvraag is eenvoudiger en veelomvattender: wat gebeurt er in deze show?
Ik heb eerder in deze recensies opgemerkt dat ik geen lezer ben van de Isaac Asimov-boekenreeks die de inspiratie vormde voor deze Apple TV Plus sci-fi-show, en het was echt vreemd om gedurende het hele seizoen een aantal mensen op sociale media zeggen dat a) ze de boeken hebben gelezen en b) ze net zo geen idee hebben wat hier aan de hand is.
Aan de ene kant is het bewonderenswaardig dat fundament en de makers voelen zich niet zo gehecht aan het Asimov-bronmateriaal dat ze alles tot op de letter moeten volgen. Aan de andere kant leidt dat algemene gevoel van losgekoppeld te zijn van de gebeurtenissen van deze show tot een grotere zorg, namelijk dat het moeilijk is om te weten of de schrijvers van deze show voldoende grip hebben op het verhaal waarin ze proberen te worstelen een televisieformaat. Zelfs de voorlaatste aflevering van dit seizoen, The First Crisis, is niet helemaal in staat om de grens te bewandelen tussen het leveren van meeslepende climaxsequenties met karakterbogen die echt logisch of zelfs licht verdiend lijken.
In tegenstelling tot recente afleveringen heeft The First Crisis slechts twee aandachtsgebieden. In de eerste volgen we Salvor Hardin (Leah Harvey) terwijl ze van het onlangs gesprongen keizerlijke schip Invictus teruggaat naar haar thuisplaneet Terminus; en in de tweede volgen we broeder Dawn (Cassian Bilton) terwijl hij probeert zijn romantische verlangen naar Azura (Amy Tyger) na te jagen door uit het paleis te ontsnappen. In beide situaties is het misschien juist om te zeggen dat de verwachtingen van onze hoofdpersonen niet worden geëvenaard door de realiteit van wat ze vinden, maar er lijkt weinig thematische overeenkomst te zijn tussen deze reizen. Beide zijn behoorlijk gedenkwaardig (en de aflevering eindigt met nog een indrukwekkende en verbijsterende kleine cliffhanger), maar hetzelfde gevoel uit andere afleveringen - dat deze show in wezen verschillende anthologische korte verhalen vertelt, verspreid over meerdere afleveringen - is moeilijk te schudden.
Laten we het eerst hebben over de avonturen van broeder Dawn buiten het paleis. Zijn verlangen om bij Azura te zijn, lijkt redelijk perfect in lijn te zijn. Ze heeft hem door haar dagelijkse woon-werkverkeer geleid, over het pad dat hij moet nemen om het paleis te verlaten en zelfs hoe hij door de wereld buiten het paleis kan lopen zonder opgemerkt te worden dankzij de nanobots in zijn bloed. Maar als broeder Dusk (Terrence Mann) hem benadert, wordt broeder Dawn achterdochtig. In het bijzonder onthult broeder Dusk dat hij de heldendaden van de eerste grote jacht van broeder Dawn in het paleis heeft geschilderd in de enorme muurschildering die hij verzorgde; daarbij maakt hij aan broeder Dawn duidelijk dat hij begrijpt dat de jongere Cleon-kloon veel succesvoller aan het jagen was dan hij liet blijken. Kortom, Dusk maakt Dawn duidelijk dat hij weet dat de jongere kloon de dingen veel te dicht bij de borst houdt.
Een Terminus burger op 'Foundation'(Afbeelding tegoed: Apple TV+)
Dus Brother Dawn besluit zijn eigen vertrekdatum met een dag te verschuiven (zonder Azura te vertellen). Hoewel er aanvankelijk wat spanning is, ontsnapt hij vrij snel en komt hij schijnbaar onopgemerkt uit het paleis. Azura is aangenaam verrast door de komst van haar nieuwe beau, behalve dat het duidelijk wordt dat hij minder mooi voor haar is dan aas. Ja, het vertrek van broeder Dawn was zo soepel verlopen, niet omdat de zaken perfect op één lijn lagen, maar omdat Azura en anderen aan de buitenkant opzettelijk werkten om hem naar buiten te lokken zodat zijn nanobots konden worden overgebracht naar een andere kloon van Cleon (ook Bilton), die zou dan opnieuw in het paleis worden geïnstalleerd in de hoop de drie broers voorgoed omver te werpen.
Dawn is diepbedroefd genoeg om te beseffen dat Azura hem heeft gebruikt; de andere Dawn onthult dat zijn genetische onvolkomenheden uniek zijn omdat ze bij zijn geboorte in hem werden gemanipuleerd, en dat de nieuwe kloon een echte dubbelspion zou zijn door Brothers Day (Lee Pace) en Dusk genetisch voor de gek te houden.
Ah, maar er is hier nog een wending: Dusk en zijn agenten hebben Dawn de hele tijd gevolgd, en net voordat de kleurenblinde Dawn op het punt staat te worden gedood en de nieuwe kloon in zijn plaats wordt geïnstalleerd, arriveren ze en sturen ze de nieuwe kloon , Azura en de anderen. Dusk zegt bijna dat het gedaan is met Dawn, en dat noch hij, noch Day ooit met de onvolkomenheden van Dawn zou willen omgaan. Maar het is technisch gezien aan Day om te beslissen en hij staat op het punt terug te keren van zijn reis in de spiraal. (Tempo verschijnt hier maar heel kort, zonder enige dialoog, en ziet er erg ... eh ... laten we zeggen ontevreden uit.)
Het vlees van de aflevering concentreert zich op Salvor, die we voor het eerst zien als een kind dat leert over de geschiedenis van de mensheid van haar vader (Clarke Peters, nogmaals). Haar vader vertelt haar dat er tegenstrijdige verklaringen zijn over de oorsprong van de mensheid – sommigen zeggen dat ze zelfs van een planeet kwamen die de aarde heet, zegt hij zonder naar het scherm te kijken en te knipogen – en dat gedrag uit het verleden typisch toekomstig gedrag voorspelt, tenzij mensen hun eigen cyclus.
Het is wijs advies voor de volwassen Salvor, die wakker wordt als de Invictus zijn sprong voltooit. Ze is aangenaam verrast om te horen dat de Invictus naar Terminus zelf is gesprongen, een sprong die mogelijk is gemaakt door de nu dode Lewis (Elliott Cowan). Salvor maakt uiteindelijk zelf een korte sprong en keert terug naar het schip dat zij en de anderen hadden gebruikt om Terminus te verlaten. Alsof dat niet handig genoeg was, wordt ze begroet door een stuk ruimtepuin dat helemaal geen puin is: het is haar minnaar Hugo (Daniel MacPherson), die een groep Thespin-soldaten meebracht om het springsysteem op de Invictus. Terwijl Salvor naar de oppervlakte van Terminus gaat om te zien waarom niemand reageert op haar vele hulpgeroep op het schip, gaan Hugo en de Thespins naar de Invictus en zijn in staat om op één na alle Anacreon-krijgers gevangen te nemen. Over gemak gesproken, het zal je misschien niet verbazen dat de enige Anacreon-krijgers die ze niet gevangen nemen Phara (Kubbra Sait) is, de wraakzuchtige Grand Huntress, die in haar eentje een Thespin-schip heeft gevorderd.
Leah Harvey en Kubbra Sait in 'Foundation'(Afbeelding tegoed: Apple TV+)
Wanneer Salvor op Terminus aankomt, is ze geschokt om schijnbaar dode lichamen te vinden van zowel haar medemensen als de andere Anacreons. Maar Salvor wil de zaken niet zo snel laten gaan - ze ziet de mysterieuze zwevende Vault en confronteert hem. Terwijl ze dat doet, herkent ze nog een paar van de Terminus bij de Kluis, waaronder haar moeder. En het is hier dat we opnieuw een onverklaarbare kracht van Salvor opnieuw bezoeken, terwijl ze in een trance-staat gaat en zich schijnbaar in de schoenen van Gaal Dornick (Lou Llobell) kan zien, voornamelijk zoals we Gaal zagen in de première-aflevering. Dat betekent dat we haar kort zien praten met Hari Seldon (Jared Harris) over hoe ze het onmogelijke wiskundeprobleem heeft opgelost, en met het vreemde kubusvormige apparaat dat in Salvors handen de kluis kan ontgrendelen. Ja echt. Salvor zal binnenkort anderen smeken om logica boven emotie te gebruiken, maar dit lijkt bijna het tegenovergestelde daarvan.
Het resultaat is dat Salvor de Vault ontgrendelt en daarmee in wezen de levens van de Anacreons en haar mede-Terminus-mensen ontgrendelt en ze weer wakker maakt. Goede timing ook, want Hugo en de Thespins landen ongeveer een paar minuten voordat Phara zelf arriveert op het oppervlak met de gevangengenomen Anacreons in een poging om de mensen van Terminus voorgoed te vernietigen. Salvor bepleit haar zaak - in het bijzonder vindt ze dat de Anacreons, Thespins en Terminusites (Termians? Laten we dat eens doen, schrijvers) moeten samenwerken in plaats van met elkaar te vechten. Iedereen behalve Phara lijkt dit goed te vinden, maar ze heeft genoeg grote wapens en besluit op de Kluis te schieten wanneer zelfs haar mede-Anacreons haar vertellen haar armen neer te leggen. Het heeft echter geen zin; wanneer Salvor ziet dat Phara blind zal zijn voor rede, haalt ze haar pijl en boog tevoorschijn en schiet Phara recht in de keel.
Als dat geen finale vol actie was, is er nog een wending: de geopende kluis onthult dat er iets anders in zit. Nou, meer zoals iemand : het is niemand minder dan Hari Seldon, die er des te serener en blijer uitziet om iedereen van drie verschillende groepen voor hem te zien. Misschien kunnen we dit gewoon voor elkaar krijgen, zegt hij als de kat die de muis gevangen heeft.
En hier vraag ik me nogmaals af: ... wat voor ding? Het is aantoonbaar veelzeggend dat Gaal, die we niet zien afgezien van de korte flashback via Salvor, in haar vertelling vermeldt dat geschiedenis het machtigste wapen van allemaal is en dat dit haar geschiedenis is, wat betekent dat ze kan optellen en aftrekken wie en wat dan ook. zij wil.
Maar nogmaals. Wat is aan de gang in fundament ? Er is nog maar één aflevering over dit seizoen, en zelfs de belofte van een tweede seizoen is modderig omdat het nog steeds erg onduidelijk is wat hier aan de hand is. Deze show blijft een van de meest visueel indrukwekkende dingen op televisie. Het is een show met een hoog budget die elke week pronkt met dat budget. Een prima cast ook. Maar het verhaal blijft een vreemd, ontembaar beest. Het is moeilijk voor te stellen dat de finale zoveel duidelijkheid in de dingen zou brengen. Maar misschien is er nog een truc in de mouw van de show.
