'Raised by Wolves' 1.04-1.05 Review: Moeder, wie is jouw papa?

Ons oordeel

Ja tegen meer leren over onze personages, nee tegen slepende verhaallijnen van seksueel geweld.

Voor

🤖 De glitch-effecten in de geheugensimulator
🤖 Elke scène waar moeder en vader gewoon... praten
🤖 Marcus' met bloed doordrenkte religieuze hallucinaties!

Tegen

🤖 Het maakt niet uit waar de Tempest-zwangerschap naartoe gaat, het wordt een probleem

Dit bericht bevat spoilers voor afleveringen 'Nature's Course' en 'Infected Memory' van Opgevoed door wolven .
Bekijk onze recensie van de eerste drie afleveringen hier .

Na een openingssalvo van afleveringen die bedoeld waren om leven op Kepler-22b te stichten en grote vragen te stellen over de toekomst van de mensheid, komen de volgende twee afleveringen van Opgevoed door wolven zijn terug naar de zaken van plot. Tegen het einde van 'Infected Memory' hebben de Mithraic een nieuwe leider, heeft moeder een nieuwe reeks herinneringen en vader - nou ja, vader is vader. Zelfs in de grootse sciencefictiontraditie van Ridley Scott zullen sommige dingen altijd hetzelfde blijven.

Onze nieuwste afleveringen beginnen met beide sets ouders die nog steeds vechten voor de veiligheid van hun kinderen. Terwijl de samenwerking tussen de twee androïden is vernieuwd, worstelt vader (Abubakar Salim) met gevoelens van ontoereikendheid in het kielzog van moeders (Amanda Collin) ontwikkelende krachten. Welke bescherming kan hij bieden die ooit zo waardevol zou zijn als een paar goddelijke ogen? Moeder erkent zijn frustratie en geeft hem veel vrijheid als het gaat om het leren van de kinderen hoe ze moeten jagen en hoe ze zich moeten verdedigen tegen de tweevoetige roofdieren van de planeet. Zoals elk beschadigd huwelijk proberen de twee langzaamaan het verloren vertrouwen te herstellen.

Kilometers verderop hebben Marcus (Travis Fimmel) en Sue (Niamh Algar) hun eigen problemen. Wanneer hun groep overlevenden een gloeiende obelisk tegenkomt - een obelisk die op zijn minst een voorbijgaande gelijkenis vertoont met een Mithraïsche profetie - gebruikt Marcus de omringende onzekerheid als een excuus om de regerende hogepriester te vermoorden en een leidende rol op zich te nemen. Sue vindt het geweldig om niet langer te worden weerhouden van het achtervolgen van haar zoon, maar Marcus vindt zichzelf het beste door hallucinaties van geweld in de schaduw van dit monument. Zou het kunnen dat de Mithraïsche god Sol tot hem spreekt? Het is moeilijk om een religieuze tekst te noemen waar het voor de profeten bijzonder goed uitkwam.

De eerste paar afleveringen werkten het beste toen Mother en de Mithraic werden behandeld als brede archetypen, maar met de nadruk op het verhaal komt een overeenkomstige focus op karakter. Eerder in het seizoen hoorden we dat Tempest (Jordan Loughran), een van de overlevenden van de Ark, in stilstand seksueel was aangevallen door een hooggeplaatst lid van de Mithraïsche geestelijkheid. Als moeder hoort dat Tempest zwanger is, isoleerde ze de jonge vrouw van de rest van de groep, vastbesloten om de fysieke en emotionele steun te bieden die ze nodig heeft om haar kind te voldragen. Nu ontdekken we dat haar verkrachter nog in leven is, vastgebonden aan een Android-voogd en verborgen achter een puntige helm die met een druk op de knop zal imploderen. Hij beweert dat hij de woorden van Sol volgde, en Marcus kan binnenkort naar hem op zoek gaan voor antwoorden.

Van de tientallen verschillende richtingen die de Tempest-verhaallijn zou kunnen opgaan, komen er veel met een groot aantal rode vlaggen. Gelukkig, die ene aflevering van Opgevoed door wolven om het meest direct om te gaan met seksueel geweld is ook de eerste aflevering van de serie geschreven door een vrouw. Heather Bellson, een ervaren producer en scenarioschrijver die heeft gewerkt aan shows als Amerikaanse goden en de exorcist , krijgt de niet benijdenswaardige taak om seksueel geweld om te zetten in een oudtestamentische parabel, maar ons (en moeder) wordt nog steeds gevraagd haar te zien als een vat in plaats van als een hele persoon zelf. Toegegeven, de show lijkt dit te erkennen - Tempest schreeuwt evenveel naar moeder tijdens een van hun vele gevechten - maar hoe het deze verhaallijn in de toekomst behandelt, zal van cruciaal belang zijn voor het succes ervan. Je doet jezelf geen plezier met verkrachting als een belangrijk plotpunt.

Over schepen gesproken: tijdens haar patrouilles komt moeder een van de stasispods tegen die de Mithraic tijdens hun reizen gebruikten, waardoor ze de herinneringen aan haar creatie kan ontgrendelen. De Necromancer-die-was wordt vanuit de lucht op aarde neergeschoten door Campion Sturges (Cosmo Jarvis), een Mithraïsche ketter die zijn familiefortuin wijdde aan de atheïstische agenda. Sturges is een zeer bekwame hacker; zodra hij de ogen van de Necromancer verwijdert, begint hij het langzame proces van het herprogrammeren van haar naar zijn beeld. Er zijn tegenslagen - de Necromancer breekt de nek van een atheïstische Android-baby, een van de vele tests die Sturges gebruikt om de grenzen van haar terughoudendheid te testen - maar na verloop van tijd groeit de genegenheid tussen de twee.

Is dit herprogrammeren een daad van welwillendheid? Is het het Android-equivalent van het Stockholm-syndroom? Over deze zaken is de show, in ieder geval gedurende vijf afleveringen, stil. Het enige wat we weten is dat Sturges degene was die moeder, vader en een doos met embryo's naar Kepler-22b stuurde in de hoop een utopische samenleving op te bouwen op basis van wetenschap en rede. Maar het besef dat ze een grote liefde had, is een wonder voor moeder. Ze keert terug naar de hoeve met een hernieuwd verlangen om de wensen van haar schepper te volgen en de kinderen te helpen een nieuwe atheïstische samenleving op de planeet op te richten, zozeer zelfs dat ze elke poging van Vader negeert om de overeenkomsten tussen haar toewijding en theïstische overtuigingen aan te tonen.

Dit alles krast slechts het oppervlak van Nature's Course en Infected Memory. Beide afleveringen vullen hun speelduur ook aan met hints over de aard van Sol en de aanwezigheid van een andere intelligente levensvorm op deze schijnbaar onbewoonde planeet. De show van Aaron Guzikowski blijft een wonder van productieontwerp en bedwelmend futurisme, maar het valt niet te ontkennen dat de serie in onheilspellende wateren stuurt. Het beste van auteurist tv-shows is de aanwezigheid van een compromisloze visie. Guzikowski heeft zeker meer te zeggen over deze wereld en de mensen die erin wonen, maar een uniek concept kan ook met een paar rode vlaggen komen, vooral als het diep in ideeën als reproductieve gezondheid en seksueel geweld duikt. Laten we voorlopig onze adem inhouden en kijken hoe Opgevoed door wolven ontvouwt zich.

Je kunt streamen Opgevoed door wolven op HBOMax.