Review ‘The Handmaid’s Tale’ 4.07: Thuis

Ons oordeel

Sommige echt sterke momenten die de worsteling van June uitbeelden, worden ondermijnd door een verontrustende scène tegen het einde van 'Home'.

Voor

️Elisabeth Moss duikt naar nieuwe diepten en laat het scala aan emoties van juni zien.
️Effectief gebruik van geluid om de mentale toestand van June weer te geven.
️Drankjes met de ontsnapte Gileads.
Hoop op de romance van Oona en Moira.

Tegen

️Mark Tuello's vreselijke spelplan.
️De scène met Luke nadat June thuiskomt van het zien van Serena.

Dit bericht bevat gedetailleerde spoilers voor Het verhaal van de dienstmaagd , 'Huis' .
Lees onze laatste recensie hier .

Van de boot stappen op Canadese bodem was een enorm moment voor June Osborne (Elisabeth Moss) en na vier seizoenen de dienstmaagd te hebben zien vechten voor vrijheid, is het eindelijk werkelijkheid geworden. Aanpassen aan een wereld die lijkt op de wereld die ze vroeger kende, zou nooit gemakkelijk zijn en een groot deel van Thuis wordt besteed aan wennen aan een omgeving die niet wordt geregeerd door angst. De zaken worden gecompliceerder door de wetenschap dat de Waterfords zich ook in dezelfde stad bevinden en dit is de olifant in de kamer voor de eerste helft van het 'Thuis'. De cultuurschok waar Moira (Samira Wiley) zich zorgen over maakt, is misschien te veel voor haar beste vriendin, dat is waar June naar hunkert, maar verontrustende gebeurtenissen die later in de aflevering plaatsvinden, herinneren eraan dat Het verhaal van de dienstmaagd is nog steeds ondraaglijk grimmig, zelfs na een overwinning.

Juni wordt opgewacht door Mark Tuello (Sam Jaeger) op de boot en asiel wordt verleend. Dit was nooit in twijfel, maar in plaats van haar naar Canada te sluipen, maakt het de aankomst van juni officieel en zet het de bal aan het rollen in de zaak tegen de Waterfords. Maar eerst krijgt ze een nacht in een chique hotel om te decomprimeren, en in plaats van de vragen van Luke (O-T Fagbenle) te beantwoorden, neemt ze een broodnodige douche om de Gilead af te wassen. Er is niet genoeg water in de wereld om af te werpen wat die plek met haar heeft gedaan, om nog maar te zwijgen van haar talloze fysieke littekens en verwondingen die een lappendeken over haar huid vormen. Het herinnert ons eraan hoeveel ze dit seizoen alleen heeft doorgemaakt en het kan haar niet worden verweten dat ze een comfortabel bed verkoos boven roomservice en gesprekken met haar man over Hannah.

In plaats van zich te druk te maken over een debriefing met Tuello, staat Luke erop dat hij June mee naar huis neemt om Nicole te zien. De vertegenwoordiger van de Amerikaanse regering in ballingschap vecht niet al te veel als Luke erop staat en hoewel hij deze geweldige nieuwe aanwinst waarschijnlijk niet wil afschrikken, zijn sommige van zijn keuzes deze week op zijn best verwarrend. Later neemt hij June mee naar Serena Joy (Yvonne Strahovski) nadat hij midden in de nacht gebeld wordt, en dat lijkt ook niet verstandig. Hij luistert ook naar Serena's gebedsmoment en stelt voor dat ze haar man ziet, omdat dit zal helpen bij haar juridische strategie. Zijn spelplan is overal en tegen het einde van de aflevering heeft hij alleen de Waterfords weer bij elkaar geduwd, en ze zullen veel formidabeler zijn als een verenigd paar. Er zijn te veel variabelen en opgekropte emoties waar Tuello geen rekening mee houdt en hoewel hij een verloofde juni heeft om te helpen met zijn operatie tegen het einde van 'Home' - zittend voor twee whiteboards vol met potentiële leads, waaronder Nick - haar woede is een tikkende tijdbom.

In haar nieuwe huis krijgt ze een kijkje in de wereld die ze heeft gemist en er zijn momenten dat ze op de rand staat te observeren en worstelen om te assimileren. Een uiterst effectieve keuze die tijdens 'Thuis' is gemaakt, is hoe de POV van juni verschuift afhankelijk van de omgeving. In het hotel wordt de dialoog van Mark Tuello overstemd om de indruk te wekken dat June te veel in beslag wordt genomen door alles wat ze ziet, terwijl in de keuken de dialoog helemaal naar boven wordt gedraaid. De flashback van vorige week herinnerde ons eraan dat Moira terughoudend was om June's keuze van echtgenoot te omarmen en deze ontbijtscène verhoogt alleen het bizarre wereldaspect. Ze lobbyen nu bij elkaar en hebben het co-ouderschap in de chaosroutine naar beneden. Later, terwijl ze zich staalt voor een emotionele hereniging met Rita (Amanda Brugel) en voor de eerste keer dat ze Emily's (Alexis Bledel) zoon Oliver ontmoet, horen we elke regel zo duidelijk en kleine momenten als deze weerspiegelen enkele van de beste momenten van Home. Strak geschoten close-ups op het gezicht van June geven ons een plaats op de eerste rij voor haar wisselende emoties gedurende de hele aflevering en het bereik dat Elisabeth Moss in korte tijd bestrijkt, herinnert ons eraan waarom ze een van de beste actrices van haar generatie is.

De koppige streak van June hielp haar te overleven (en maakte haar een pijn in de kont), maar het betekent ook dat ze zichzelf dwingt om te snel normale dingen te proberen. Dit omvat een reis naar de supermarkt en de parallellen met haar Gilead-marktexcursies worden benadrukt door de visuele herhaling. Een groot verschil zijn de overvloedige opties en ze wordt overweldigd door de hoeveelheid keuze die wordt aangeboden. Een meisje met een roze gebreide muts (maar een gewone outfit) en een lesbisch stel dat uiterlijk genegenheid toont, hand in hand, herinneren nog eens aan het verleden en heden van June. De tijd nemen om zelf chips te selecteren leidt tot de meest openlijke weergave van angst en PTSS die begint met een herinnering aan Alma (Nina Kiri) en eindigt met Serena Joy die haar vasthoudt tijdens de ceremonie. Fred (Joseph Fiennes) was degene die haar verkrachtte, maar zijn vrouw is even medeplichtig en de afkeer van June wordt gewogen in de richting van Serena. Tijdens een inhaalborrel met Rita en Emily probeert ze haar voormalige gevangene terloops ter sprake te brengen. Tot nu toe hebben ze vrij open gesproken, zelfs als de onderwerpen gaan over hoezeer Gilead ze in de war heeft gebracht. Alleen al het noemen van deze naam zuigt echter alle zuurstof uit de kamer.

Rita begint haar voorzichtig te vertellen dat ze haar op verzoek van Serena heeft bezocht en dat ze nog steeds haar narcistische zelf is. Het grote nieuws over de zwangerschap van de bom wordt ontvangen met een flikkering van viscerale woede op het gezicht van June voordat ze beweert dat het haar niets kan schelen. Is het van hem? is haar andere vraag voordat het gesprek verschuift naar het bespreken van hoe vreselijk Serena eruitzag in de gevangenis. Dat laatste is kleinzielig maar volkomen begrijpelijk, alles bij elkaar genomen. Dit nieuws vult elk deel van haar wezen, en ze kan niet slapen - vandaar het late bezoek. De laatste keer dat ze elkaar zagen was in Heroic van vorig seizoen tijdens de verplichte wake in juni in het ziekenhuis. In een wanhoopsdaad viel June Serena aan en smeekte haar om haar uit de ellende te verlossen. Serena loog om de aanval te dekken, maar hielp June op geen enkele manier. Nu is Serena degene die op handen en knieën smeekt om vergeving van June en dit is het laatste wat June haar ooit zal geven. Niemand is de verlossing minder waard dan jij, merkt ze op, waardoor de witte breekbare damestranen uit haar voormalige ontvoerder vloeien.

De zwangerschap is een groot deel van dit gesprek en Serena Joy roept God tot grote afschuw van June aan. June denkt dat God de baby in haar baarmoeder zal doden en haar bij de kin zal grijpen voordat ze gaat schreeuwen. Begrijp je me? met een angstaanjagende en diepe dreunende stem. De woede van June is terecht na de jaren van seksueel, fysiek en mentaal misbruik waaraan ze het slachtoffer was, maar dit alles duwt Serena terug naar Fred. Dit is wat ik bedoelde toen ik het spelplan van Tuello in twijfel trok, want dit was zeker niet de uitkomst die hij voor ogen had.

Samira Wiley in De dienstmaagd

Krediet: Sophie Giraud/Hulu

De beste Hulu-deals van vandaag Hulu $ 6,99/mnd Visie Ontvang de eerste maand gratis Hulu (geen advertenties) $ 12,99/mnd Visie Ontvang de eerste maand gratis

Wat volgt is moeilijk te verdragen en de misstanden die in juni werden gevoeld, hebben een rimpeleffect dat speelt in het concept dat degenen die zijn misbruikt, dan zullen worden misbruikt, en ik zou echt willen dat ze een andere weg hadden gekozen om het trauma van June weer te geven. Teruggaan naar het begin van de aflevering en de bewerkte hervertelling van de laatste keer dat Hannah door haar moeder werd gezien. In plaats van Luke een play-by-play van Hannah te geven in een doorzichtige kubus, vertelt June in plaats daarvan een gelukkiger herinnering toen hun dochter zich nog herinnerde wie haar echte moeder was. Het huis aan het meer in kwestie vond plaats in seizoen 2 en het is begrijpelijk waarom ze de pijnlijke recente ontmoeting niet ter sprake brengt. Als Luke naar Nicole verwijst als onze dochter, is er een enigszins verbijsterde blik op het gezicht van June, en ze vertelt Nicole later dat je vader en ik zoveel van je houden. Je eerste papa. Natuurlijk heeft ze het over Nick (Max Minghella), wiens naam nooit wordt genoemd in Home, maar zijn gezicht zweeft op Tuello's whiteboard als herinnering.

De laatste keer dat June Nick zag, was bij de... einde van aflevering 3 en dit moment werd vastgelegd in een romantische 360 graden draaiende camera. Het is niet verwonderlijk dat haar hereniging met Luke geen warmte heeft gehad en de eerste keer dat ze hem kust, is het aarzelend voordat ze zich terugtrekt. Serena kwelt haar hoofd, maar na de confrontatie komt ze thuis met adrenaline die door haar aderen stroomt en maakt ze haar man wakker door schrijlings op hem te zitten. We verlieten die plek allemaal totaal verknoeid over seks, merkte Moira eerder op, en dit specifieke deel van het gesprek voelt als een script-rechtvaardiging van wat volgt. Luke is in eerste instantie in deze aandacht, maar wanneer hij June's energie voelt, vraagt hij haar te wachten. Dat doet ze niet en als hij nog een keer protesteert, legt ze haar hand voor zijn mond en maalt ze weg. Zelfs voordat hij iets zei, was er geen kussen of intimiteit, in plaats daarvan is het alsof ze haar agressie uitwerkt. Gilead heeft ze voor de gek gehouden over seks, maar het gebrek aan toestemming is misselijkmakend. Dit is natuurlijk het punt van de scène, maar het zou kunnen worden geïllustreerd zonder deze overtreding. De volgende dag is het alsof er niets is gebeurd en spelen ze een versie van lachende gelukkige gezinnen afgewisseld met beelden van juni die met Tuello praat over hoe pathologisch Serena Joy is. Het is een verontrustend beeld dat zal blijven hangen.

Terwijl 'Home' zich richt op de terugkeer van June, krijgt Moira de kans om haar zaak bij Oona (Zaw Ashton) te bepleiten over de toekomst van hun relatie. Oona is zachter geworden sinds de laatste keer dat Moira haar zag en hoewel haar organisatie Gilead op dit moment niet kan betreden, is er nog steeds een kans dat ze terug zullen keren naar de missie. Oona laat de deur open voor een mogelijke verzoening en het lijkt erop dat ik het bij het verkeerde eind had toen ik een connectie met Emily voelde. Laatstgenoemde vermeldt wel haar vrouw en de afwezigheid van Sylvia (Clea DuVall) komt door beperkingen van het Covid-protocol.

Emily heeft tot nu toe niet veel te doen gehad in seizoen 4, maar een van de hoogtepunten van deze aflevering is wanneer June haar voor het eerst ziet sinds ze Nicole aan haar en mijn tranen heeft overhandigd tijdens deze reünie en later met Rita. Voor de intensiteit van die momenten, het begrip en de gedeelde ervaring tussen deze vrouwen is wanneer Het verhaal van de dienstmaagd is op zijn best. Helaas is de gedwongen seksuele ontmoeting van June met Luke bedoeld om Moira's punt te illustreren dat ze het op de klippen gelopen hebben over seks. June heeft gedurende vier seizoenen veel misplaatste dingen gedaan in naam van overleven, maar dit overschrijdt een grens op een manier die had kunnen worden getoond zonder zo ver te gaan als de scène deed. Ik weet zeker dat er veel interviews zullen worden afgenomen over dit moment, maar oh boy, wat voelde het onnodig. Er zijn toch zeker andere manieren om June's woede op Serena en haar intimiteitsproblemen met Luke weer te geven? Ze mag dan Gilead hebben verlaten, maar het zal meer dan een paar dagen duren, en het uiterlijke beeld van een gelukkig gezin om deze ervaring van zich af te schudden.