'Star Trek: Lower Decks' 2.06 Review: The Spy Humongous
Ons oordeel
Voor het eerst sinds het begin van dit seizoen, ben ik echt opgewonden om te zien waar het vanaf hier gaat.
Voor
- Anomalie inperkingsplicht is hilarisch en een geweldige manier om Mariner en Tendi te contrasteren.
- Boimler mag eindelijk pronken met wat karaktergroei.
- Ik begin van de Pakleds te houden als de schurk van de serie.
Tegen
- Rutherford wordt een beetje buitenspel gezet.
Dit bericht bevat spoilers voor Star Trek: Lagere Dekken .
Bekijk onze laatste recensie hier.
Soms zijn de beste ideeën de eenvoudigste. In een geanimeerde sci-fi-komedie is er echt geen beter uitgangspunt om je animators de vrije loop te laten dan je personages vreemde buitenaardse artefacten te laten inspecteren met onvoorspelbare resultaten, omdat het een aantal bizarre, high-concept scenario's mogelijk maakt die goed zijn voor een snelle lach en net zo snel verder van. The Spy Humongous zou een behoorlijk goede aflevering zijn van Lagere dekken ook al bleef het bij de flauwe grappen van Mariner (Tawny Newsome), Rutherford (Eugene Cordero) en Tendi (Noël Wells) die werden uitgelachen, veranderd en opgeblazen, maar het bereikt echt het volgende niveau door de veranderende dynamiek tussen onze leads.
Mariner en Tendi hebben al een paar afleveringen geleden erkend dat hun relatie niet zo diep is als ze hadden aangenomen, maar dit persoonlijkheidsconflict schijnt door hen in een situatie te plaatsen waarin Tendi's opgewonden verkenning van vreemde wetenschap botst met Mariner's terughoudendheid om iets te doen lijken op hard werken, waardoor hun wederzijdse verlangen naar een meer fundamentele vriendschap ingewikkelder wordt dan ze hadden verwacht. (Rutherford is ook mee voor de rit, hoewel verrassend aan de kant van Mariner hierin, dus het is leuk om te zien dat hij een houding uitdrukt die losstaat van zijn vriendschap met Tendi. all-timer.) Dit plaatst Tendi in een positie waarin haar verlangen om tijd samen als een team door te brengen voortdurend wordt neergeschoten, waardoor ze wordt gedwongen een letterlijk schorpioenwoedemonster te worden nadat ze is samengesmolten met een kosmische kubus. Want dat is natuurlijk wat er gebeurt. Laten we gek doen!
Ondertussen wordt Boimler (Jack Quaid) bij zijn vrienden weggevoerd door andere promotiegerichte vaandels, een club die zichzelf hilarisch uitroept als de Roodhemden. Dit is gemakkelijk de minst grappige van de drie gelijktijdige subplots van de aflevering, maar het is ook de meest karaktergestuurde, aangezien Boimler's make-over en opwindende improvisatie-speeches de zinloosheid laten zien van het najagen van rang omwille van de rang. Het is een mooie demonstratie van hoe het perspectief van Boimler is verschoven sinds het begin van de serie, hoe hij niet langer zo volledig gefocust is op heldenverering dat hij niet meer de behoefte voelt om kapiteins zoals Riker na te streven. In plaats daarvan kan hij zichzelf vernederen met de voedselreplicator om het razende Tendi-monster te kalmeren, het schip en zijn vriend te redden terwijl de Roodhemden poseren en gladstrijken om ineffectieve inspiratie te bieden. Als de show zelf de evolutie van Boimler voorbij aanbidding kan gaan navolgen voor de Star Trek merk, misschien is er nog hoop voor Lagere dekken .
Een ander sterk punt van deze aflevering is hoe de brugbemanning wordt gebruikt in een C-plot-parodie op een standaard Star Trek formule aflevering. Terwijl kapitein Freeman (Dawnn Lewis) probeert over vrede te onderhandelen met de Pakled-thuiswereld, maar voortdurend wordt verijdeld door geen domme alien tegen te komen met een helm die groot genoeg is om een verdrag goed te keuren, baant een verstekeling zich een weg door de Cerritos om asiel aan te vragen. Bij botte vragen over veiligheidsprocedures en technische specificaties blijkt echter al snel dat de asielzoeker een spion is, een spion die zo ineffectief is dat hij zichzelf uit een luchtsluis blaast waarvan hij denkt dat het een toilet is. Het is een dwaze, zeer gewaardeerde manier om de Pakleds verder te vestigen als de komische antagonisten van deze serie, een vijand die zo dom is dat alleen een zo onbelangrijk schip als de Cerritos de taak aankan om ze te stoppen. Zoals al het andere in deze aflevering, voelt het als een stap in de goede richting om te vestigen Lagere dekken ’ uithoudingsvermogen. Voor het eerst sinds het begin van dit seizoen, ben ik echt opgewonden om te zien waar het vanaf hier gaat.
Star Trek: Lagere Dekken brengt elke donderdag nieuwe afleveringen uit op Paramount+.
