‘Negen Perfect Strangers’ 1.07 Review: Wielen op de Bus
Ons oordeel
De reis is misschien slecht voor de gasten van de wellnessretraite, maar de voorlaatste aflevering levert.
Voor
- *Regina Hall legt de hectische stemming vast.
- * Enkele zeer grappige terzijdes.
- *Melissa McCarthy's emotionele wending.
- *De waanzinnige fantasiemomenten.
Tegen
- *De twist gaat het element 'Fatal Attraction' te ver.
- *Ben en Jess zijn nog onderontwikkeld.
Dit bericht bevat spoilers voor Negen volmaakte vreemden 'Wielen van de bus.
Lees onze laatste recensie hier .
De wellness-reis raakt de slip in de voorlaatste aflevering van Negen volmaakte vreemden als Masha's (Nicole Kidman) verlangen om de klok terug te draaien, belangrijker is dan haar vermogen om duidelijk te zien. Meerdere dingen gaan op een rij in Wheels on the Bus, die in de laatste momenten een verrassend scherpe bocht neemt om de persoon te onthullen die de Tranquillum House-goeroe heeft neergeschoten en achter de bedreigingen zit. De psychedelica in ieders systemen zijn eerder hinderlijk dan helpend en deze vakantie zal niet hoog scoren op Yelp.
Vanaf de sprong voelde het stalkermysterie aan als een extra puzzelstukje dat uit een andere doos kwam en pas wanneer Carmel (Regina Hall) zich omdraait om haar kenmerkende oog te onthullen, valt alles op zijn plaats. De serie is sterk afgeweken van Liane Moriarty's gelijknamige roman en Masha's bijna-doodervaring in het boek is een hartaanval veroorzaakt door een slechte gezondheid. Er is geen moordcomplot of stalker die haar dreigende berichten stuurt. Toen vorige week werd onthuld dat Carmel en Masha een gedeelde geschiedenis hebben - Masha is de eerste persoon die Carmels echtgenoot bedroog - voelde het te netjes voor haar om de persoon te zijn die bedreigingen losliet. In een show met zoveel realiteitsbuigende momenten is het echter bijna passend dat de oplossing het meest wordt verwacht.
Carmel is woedend als ze Masha alleen tegenkomt en naar de vrouw in het wit springt. Al snel is haar ongerepte jurk bevlekt met bloed en wordt Carmel weggetrokken door Yao (Manny Jacinto). In de vorige aflevering uitte ze haar zorgen aan Lars (Luke Evans) over haar gewelddadige uitbarstingen en wat er zou kunnen gebeuren als ze haar ex-man zou zien. Het probleem hier is dat ze Masha ziet als de vrouw die momenteel bij haar ex is, althans dat zegt ze. Hoewel ik denk dat Carmel niet zo'n goede actrice is, suggereert haar griezelige onthulling op de laatste momenten dat ze een soort van agentschap heeft in dit alles, onafhankelijk van de drugs. Als alternatief, voor alle bloedonderzoeken en medische onderzoeken die zijn gedaan, is het duidelijk dat deze lompe operatie niet echt vat heeft op de mentale gezondheid van zijn gasten. Ik maak me een beetje zorgen over de weergave van Carmels woede in relatie tot haar acties en of er een diagnose zal komen. Op dit moment voelt dit alsof het overgaat in breed Fatale attractie territorium, en de flashback-twist van het pistool is een stap te ver. Hall stuitert op een overtuigende manier van staat naar staat en het is hartverscheurend elke keer dat ze wordt opgesloten in haar kamer. Ze heeft de geluiden van Xanadu om haar gezelschap te houden terwijl ze inpakt en er zijn ergere liedjes om in je hoofd te blijven hangen.
Als Masha bij Carmel gaat kijken, heeft ze al dezelfde drugscocktail ingenomen als de Marconis, wat ze uit wanhoop deed om ze zover te krijgen dat ze instemden met deze radicale behandeling. Dit zal een toch al onstabiele situatie alleen maar verergeren, en de wielen zijn al lang van deze specifieke bus gevallen. Reden is geen partij voor pijn, legt Napoleon Marconi (Michael Shannon) uit aan zijn dochter eerder wanneer hij pleit voor Masha's plan, en dit wordt weerspiegeld in de acties van de wellness-leider. Haar oordeel wordt vertroebeld door het verlies van haar dochter bij het fietsongeluk waarvan we fragmenten hebben gezien en ze is verre van een onpartijdige waarnemer - dit maakt haar alleen maar gevaarlijker. Het blijkt dat de persoon die vorig jaar stierf in Tranquillum House probeerde zijn overleden broer te zien en hij dronk dezelfde dosis die Masha heeft ingenomen (samen met de Marconis). Voordat ze deze drank uitdeelt, confronteert Lars haar met dit incident en onthult dat dit de drijfveer achter zijn onderzoek is. Als hij commentaar geeft op het feit dat ze deze man in verband brengt met zijn broer, is ze openhartig over hoe goed het is afgelopen, en dat deed ik. Het was zeer succesvol. Dit is nog een deadpan het lezen van regels is moeilijk te zeggen of Kidman neigt naar de donkere humor of niet, maar ik kies ervoor om te geloven dat ze dat is - en ja, ik lachte. Ze merkt op dat hij onderliggende gezondheidsproblemen had, terwijl de Marconi's allemaal heel gezond zijn, en zelfs zonder de Carmel-factor is dit een ramp.
Terwijl ze de fijnere details met Lars bespreekt, ziet ze Yao en Delilah (Tiffany Boone) in een verhit gesprek over hun volgende zet. Delilah is nog steeds van plan om deze ramp in wording te ontvluchten, omdat ze denkt dat ze schuldig zullen zijn als er iets misgaat. Yao wordt verscheurd tussen de twee vrouwen van wie hij houdt, evenals de veiligheid van de gasten, maar Deliah wil de autoriteiten waarschuwen om Masha's plan te stoppen. Als ze bij de gesloten poort komt en ontdekt dat ze op slot zitten, neemt ze een drastische route dwars door het hek. Zal ze terugkomen met de versterkingen voordat het te laat is?
Een persoon die Masha deze week zonder bijbedoeling helpt, is Frances (Melissa McCarthy) die het gevoel beschrijft dat haar hoofd verdwijnt. Als ze zich raar voelt, wordt ze paranoïde over haar band met Tony (Bobby Cannavale), waarvan ze niet zeker weet of het echt is dat de drugs praten. Tegen het begin van Wheels on the Bus vraagt ze Masha of zijn verschuiving weg van de ondergang de paddenstoelen of zij is, en ze kan de aandrang niet helemaal accepteren dat zijn romantische toenadering niet wordt gefabriceerd. Frances heeft gebruik gemaakt van het idee van het innerlijke kind - ze ontdekt later dat Masha haar dochter echt heeft gezien - en beschrijft het onverschrokken meisje dat ze ooit was en nu is ze gewoon bang. Beetje bij beetje viel het leven weg bij dat kleine meisje, observeert ze en later zien we een visioen van dit meisje terwijl Moon River speelt. Masha legt uit dat iedereen bang is, ook zijzelf en Frances heeft het moeilijk om dit te accepteren. Pas later, wanneer Frances op de rand van de klif gaat zitten en Masha het angstaanjagende geheim onthult, accepteert ze deze gelijkenis eindelijk.
Dat gesprek vindt plaats na een van hart tot hart met Tony die niet goed afloopt. Voordat de zaken uit de hand lopen, ziet ze Tony met lang haar eruitzien als een coverster uit een van haar romans. Hij citeert haar eerste boek terug naar hem, maar dit is allemaal een fantasie - nog een glorieus moment met dank aan Cannavale - en later, wanneer hij onthult dat hij zich heeft opengesteld op een manier die hij nog nooit eerder heeft gedaan, wordt dit gebaar behandeld als een bom die wacht op ga af. Misschien is het probleem dat je te veel weet, merkt hij op over het gebrek aan pretentie tussen hen. Als ik denk aan de schade van jou en de schade van mij, die vergelijking van ons. Ik wil niet over die plank lopen omdat het ofwel niet zou werken of het zou en ik weet niet welke erger is, antwoordt ze, en Tony antwoordt dat dit een van de ergste dingen is die iemand tegen hem heeft gezegd . Het is net zo angstaanjagend voor Frances om een partner te vinden die echt van haar houdt als om een gebroken hart te hebben. Ik wil echt dat dit paar het uitwerkt, maar eerst moet Frances de problemen aanpakken die haar ziel aanvreten.
Het vinden van overeenstemming met Masha ontstaat wanneer ze zich realiseert dat ze allebei hun vader op jonge leeftijd hebben verloren. Frances legt uit dat dit het moment was waarop ze begon te eroderen en haalt een golfuitdrukking aan waar haar vader de voorkeur aan gaf. Voor zover ik het begrijp (golf is niet iets dat ik kijk of speel), spreekt nooit, nooit in over hoe je nooit bij de hole zult komen als je er niet hard genoeg op slaat. In dit opzicht heeft Frances nooit een kans gehad om in de liefde te slagen omdat ze zichzelf niet ver genoeg naar buiten heeft gebracht (zoals ze doet met Tony) en de tijd dat ze dat deed, is toen ze ernstig verbrand werd. Haar verlangen om terug te gaan naar de tijd dat ze gelukkiger was, is begrijpelijk, maar ondanks Masha's paddenstoelen is de enige weg vooruit. Frances is niet zo ver gegaan om te begrijpen dat de stront de ventilator heeft geraakt en zij is niet de enige die deze opmerking maakt.
Een stel dat dingen lijkt te repareren zijn Ben (Melvin Gregg) en Jessica (Samara Weaving), maar Bens melancholische lucht maakt me zorgen over hun toekomst. Aan de oppervlakte, terwijl ze luieren in de warmwaterbronnen, lijken ze beter dan voorheen, maar wat gebeurt er als ze terugkeren naar de echte wereld? Er wordt gesproken over het hernieuwen van hun geloften zonder een gesprek over hoe de kloven te doorbreken die hen hier in de eerste plaats hebben gebracht. Jess zingt Wheels on the Bus en merkt luchtig (en nauwkeurig) op dat de wielen van het Tranquillum-voertuig zijn gekomen en Weaving benadrukt verder een griezelig vermogen om Jess aangrijpend en grappig te laten klinken. Maar net als de obsessie van haar personage voor sociale media, is dit paar nog steeds erg oppervlakkig en heeft de serie een truc gemist door ze buitenspel te zetten. Met nog één aflevering te gaan, is er niet veel tijd om dit recht te zetten en nog minder tijd voor Masha's plan om deze negen mensen te repareren die nu verre van vreemden zijn.
