Review 'Night Teeth': niet veel om in weg te zinken
Ons oordeel
'Night Teeth' schildert de spreekwoordelijke stad niet zo rood als we zouden hopen, aangezien de meer spannende actie-elementen van deze onderontwikkelde vampierthriller worden geaccentueerd door vlakheid.
Voor
- 🩸Gelikt productieontwerp
- 🩸 Een paar acteurs hebben plezier met hun rollen
- 🩸Er is goed genoeg geacteerd
Tegen
- 🩸Geen echte opwinding
- 🩸Alles voor de show
- 🩸 Verspilt echt sommige karakters
Adam Randall's Nachttanden is bedrieglijk saai onder zijn flitsende muziekvideo als vampiers het nachtleven van Los Angeles veroveren. Het scenario van Brent Dillon introduceert geheime jagersverenigingen, strijdende bloedzuigers en territoriale wapenstilstanden die Netflix zo duidelijk wil franchisen - heerlijke landschappen die alleen worden uitgenodigd, lokken kijkers zeker uit tot criminele syndicatie die draait op karmozijnrood goud. Het probleem bestaat meer in lakse karakterontwerpen, waarbij plotlijnen worden vastgesteld die de inclusies van bepaalde acteurs en het hele idee van Nachttanden als een hipster gangland horror fantasie. Het is een stijlvolle, flitsende etalage die wellustig aderen zuigt en dope beats stoot, wat niet zo impactvol is met vaak oppervlakkige verhalende investeringen.
Benny (Jorge Lendeborg Jr.) is een aspirant-dj die bij zijn Abuela (Marlene Forte) woont en studeert om zijn hbo-opleiding af te ronden, maar gaat off-script om de chauffeurszaak van zijn broer Jay (Raúl Castillo) voor de nacht te dekken. Twee socialite rijke meisjes stappen Benny's bedrogen SUV binnen - Blaire (Debby Ryan) en Zoe (Lucy Fry) - die een lijst geven met adressen die ze voor zonsopgang moeten bezoeken. Het is een onbetwistbaar verzoek totdat Benny in hun bezittingen rondsnuffelt om met bloed bedekte stapels geld te vinden. Wat zit er achter Zoe's roekeloze flirts en Blaire's enigszins temmen van haar wild-kind beste vriend? Zodra ze met hun hoektanden flitsen, verbindt Benny de punten - Blaire en Zoe zijn vampiers.
Tijdens Benny's navigatie achter het stuur infiltreren Blaire en Zoe vampy ondergrondse schuilplaatsen van chique hotels met voerkamers tot getatoeëerde Rocko's (Alexander Ludwig) strandbarkamer. We leren dat Zoe's vriend Victor (Alfie Allen) van plan is om de huidige vampirische opperheren omver te werpen door de concurrentie in één nacht uit te schakelen - Blaire en Zoe zijn de huurmoordenaars van Victor. Het is een intrigerend concept, compleet met magische politiediensten die kruisbogen schieten op vampiers die zich als bedreigingen gedragen, als Randalls richting maar niet eendimensionaal diende voor de visuele gladheid. Personages die bestaan ​​als edgy Schemering covergirls en jongens walsen in scenario's die nooit zo krachtig zijn als het scenario van Dillon hoopt. Het is over het algemeen net zo saai als Megan Fox en Sydney Sweeney verkleden voordat ze buiten de camera worden opgegeten, zodat Alfie Allen meedogenloosheid kan veinzen.
Nachttanden bijt in het verdeel-en-heers-vlees van het script, maar vindt een droge, smakeloze beloning die ons nog steeds hongerig laat naar iets substantieels. Verwacht het equivalent van indie-horrorfilms die Danny Trejo bij naam adverteren, maar hem alleen gebruiken voor drie dialooglijnen die hij na de lunch heeft opgenomen.
Dat wil niet zeggen dat Lendeborg Jr. zijn kans verspilt om de menselijke bekende te worden voor de vampierbeulen van Ryan en Fry - de boog tussen een sterfelijke knuffel met zijn onsterfelijke verliefdheid en haar gekkere partner is de kracht van het script. Lendeborg Jr. blijft het sterkst wanneer Benny Abuela wakker maakt, en ze barst los en richt een jachtgeweer op Blaire en Zoe, die met Abuela's toestemming overgaat in de romantische vonken van Benny en Blaire.
Ik kan zoveel van de actie en wereldopbouw nemen of laten omdat het niet indrukwekkend klein is - ik blijf vergelijkingen zien met Helder , maar er is hier bijna niets zo omhullend. Fantasiepolitie-afdelingen belegeren vanuit het niets, vampiermaffia-dons bijten het stof uit het zicht en elke bestemming wordt eenvoudig bepaald door een gloeiend skyline-bord voordat Benny naar binnen sluipt.
Zijn er onvermelde accenten over de wereld van? Nachttanden die mij intrigeren, een beroep doen op dagbrekers of Vampieren versus The Bronx ? Ja. Tussen Jay's undercover leiderschap wanneer de lokale bevolking terugvecht tegen Victor's muiterij tot meer achtergrondverhaal over tientallen jaren van vreedzame vampieroperaties, worden kijkers in een verhaal geduwd dat voelt alsof er een hele act ontbreekt. Dat maakt me helaas nog steeds niet enthousiaster om te zien of Nachttanden keert terug met een vervolg.
De meer sensationele momenten van Nachttanden voel je zo gezuiverd, zoals wanneer geweld losbarst of Victor de bron van zijn verse bloedkraan onthult. Opwinding straalt van Zoe af als ze Rocko's kerels openscheurt om de make-outsessie van Benny en Blaire vast te leggen of autoachtervolgingen accentueert met digitale animatie die Benny's voertuig verandert in onzinnige videogame-overheadkosten. Randall is voorstander van de afvallige houding van Zoe en Blaire terwijl ze vluchten voor lijfwachten en bovennatuurlijke wetshandhavers, Zoe hangt uit Benny's passagierszijraam, gedurfde kruisboogbouten die sprookjesstof achter zich aanslepen om haar dood te slaan. Het is een verhaal gebaseerd op stemmingen zonder het enthousiasme te tonen dat personages wanhopig proberen over te brengen, niet ondersteund door een algehele kostuumpresentatie die verborgen is achter verleidelijke productiewaarden.
Nachttanden ziet er goed uit, maar verkwist de onderlinge verbindingen van verraders en tirannen. Het is een glanzend streaming-horrorhorloge dat meer om het uiterlijk geeft dan om de werkelijke diepte van zijn verhalende haken. Een huurchauffeur rijdt door de stad der engelen met ondode klanten die een wereld introduceren die net zo elektrisch zou moeten zijn als de verlichtingskeuzes - niet zielloos als een leeggezogen lijk.
Degenen die op zoek zijn naar iets dat streambaar en vereenvoudigd is, kunnen genieten van het schilderachtige grootstedelijke uitzicht terwijl ze zich meer concentreren op weekendklusjes. Toch zal iedereen die naar meer interesse verlangt, klagen over een onvergeeflijke vlakheid. Het is vampieren versus vleeslingen, vampiers versus vampiers, vampiers versus paranormale bestraffers, en vooral, het publiek versus een film die nooit meer wil zijn dan een achtergrondselectie voor Halloween-feesten die op mute wordt geprojecteerd.
Nachttanden gaat in première op Netflix 20 oktober.
