Waarom Casablanca's laatste regel het als een van de beste films aller tijden bestempelt
Wanneer iemand het heeft over de beste film aller tijden, Casablanca moet ter sprake worden gebracht in de discussie (hoewel het niet bovenaan de lijst stond). 2022 Sight & Sound-enquête , het was inbegrepen). Maar 80 jaar later, wat maakt Casablanca een klassieker aller tijden?
De Casablanca script wordt vaak genoemd als een van de beste scenario's ooit geschreven. Het staat vol met talloze aanhaalbare regels die fans en filmmakers de afgelopen 80 jaar hebben herhaald. Als je houdt van statistieken om dit te onderbouwen, staan er zes citaten op de lijst van 100 jaar... 100 filmcitaten van het American Film Institute, en allemaal in de top 50 om op te starten; geen enkele andere film heeft er meer dan drie.
'Here's looking at you, kid,' 'We'll always have Paris' en het vaak verkeerd geciteerde 'Play it, Sam. Play 'As Time Goes By'' (waarschijnlijk gedeeltelijk verkeerd geciteerd vanwege de Woody Allen-film Speel het nog een keer, Sam ), behoren tot die gedenkwaardige regels en dragen bij aan de romantiek en magie van Casablanca . Maar het is Casablanca 's laatste regel die het een geen twijfel maakt als je het hebt over een van de beste films aller tijden.
'Louis, ik denk dat dit het begin is van een mooie vriendschap.'
Dat zegt Rick (Humphrey Bogart) tegen kapitein Louis Renault (Claude Rains) nadat ze Victor Lazlo (Paul Henreid) en Ilsa (Ingrid Bergman), Rick's liefde, hebben geholpen te ontsnappen in een vliegtuig naar Amerika, de nazi-officier majoor Strasser vermoorden ( Conrad Veidt) en plannen maken om naar een fort te gaan om hun tijd aan de rand van de Tweede Wereldoorlog te beëindigen en mee te vechten. Het is de perfecte regel voor die personages - hun relatie, hun reis - en voor het publiek om verder te gaan.
De centrale relatie in Casablanca is ongetwijfeld de liefde tussen Rick en Ilsa. Na een korte maar hartstochtelijke affaire in Parijs jaren eerder, die eindigde toen Ilsa Rick bij het treinstation achterliet toen de nazi's binnenvielen, is het haar aankomst in Casablanca die de film in gang zet en Rick helpt te ontsnappen aan zijn passieve en ongebonden bestaan. In feite zijn twee van die gedenkwaardige regels die we eerder noemden en die rechtstreeks te maken hebben met de liefde van Rick en Ilsa - 'We zullen altijd Parijs hebben' en 'Hier kijken we naar jou, jongen' - cruciaal in de laatste momenten van de film. Maar hoewel Rick en Ilsa het centrale koppel zijn, zijn ze misschien niet het belangrijkste koppel van de film.
Vanaf het begin van Casablanca , Rick en Louis hebben een fenomenaal speelse relatie. Louis is een officier van de Franse Vichy-regering die toezicht houdt op de politie in Casablanca, wiens macht hem in staat stelt enkele van de minder scrupuleuze delen van zijn persoonlijkheid uit te buiten. Maar natuurlijk was de Vichy-regering medeplichtig aan nazi-Duitsland, dus als majoor Strasser arriveert, moet hij naar hem toekomen; iets waaraan je kunt zien dat Louis er niet van houdt, maar meegaat in een gevoel van zelfbehoud.
Ondertussen heeft Rick een verleden van vechten aan de kant van de onderdrukten, maar zijn pijn door het verlies van Ilsa heeft hem in een eenzame man veranderd, niet geïnteresseerd in betrokkenheid bij zaken buiten hemzelf; zoals hij zegt: 'Ik steek voor niemand mijn nek uit.' Je zou niet zeggen dat Rick en Louis vrienden zijn als Casablanca begint, maar ze hebben een rapport en respect voor elkaar.
Gedurende de hele film worden de neigingen van Rick en Louis onder druk gezet als ze worden geconfronteerd met de hoop die iemand als Victor Lazlo biedt en de intimidatie van het nazi-leger. Voor Rick is het laatste stukje van de puzzel voor zijn personage om van de zijlijn te komen, het leren van de echte reden waarom Ilsa vertrok en hoe ze nog steeds veel van hem hield. Ook al weet hij dat hij afscheid van haar moet nemen, die liefde is genoeg voor hem om het goede te doen.
Maar voor Louis zijn het de acties van Rick op het vliegveld die hem overtuigen om ten goede te veranderen. Toen hij getuige was van de moord op majoor Strasser door Rick, had Louis gemakkelijk in de gunst van de nazi's kunnen komen door Rick te arresteren, maar in plaats daarvan zegt hij tegen zijn mannen dat ze 'de gebruikelijke verdachten moeten verzamelen' (nog een geweldige regel) en besluit hij ook klaar te staan. aan de goede kant van de geschiedenis, de Vichy-regering in de steek laten en Rick vertellen over een plaatselijk Frans verzetsgarnizoen en dat hij met hem mee zal gaan en hun onkosten zal betalen met het geld dat hij Rick schuldig is voor het verliezen van de weddenschap dat Lazlo zou ontsnappen.
Daarna heeft Rick zoveel betekenis voor die personages. Natuurlijk, Rick heeft afscheid genomen van de vrouw van wie hij houdt, maar hij begint voorgoed aan een nieuwe reis met iemand die hij vertrouwt. Als je dat nog verder wilt extrapoleren naar de echte wereld, zou die regel een strijdkreet kunnen zijn voor hoe de VS en Frankrijk zich als bondgenoten verenigden om de nazi's in de Tweede Wereldoorlog te bestrijden.
Hoewel ze op weg zijn naar gevaar en het onbekende (letterlijk: ze lopen de mist in), is het een triomfantelijk moment voor Rick en Louis en een opbeurend einde voor het publiek.
Er zijn enkele andere films die bijna de kracht hebben van Casablanca . Weg met de wind 's 'Eerlijk gezegd, mijn liefste, het kan me geen moer schelen,' en Witte hitte 's 'Made it, Ma! Top of the world' zijn geweldig, maar daar komen we niet uit. zonsondergang Blvd. eindigt fantastisch op zijn iconische: 'Oké, meneer DeMille, ik ben klaar voor mijn close-up', maar het is een domper; briljant, maar een domper.
We moeten het eens zijn met die van Billy Crystal Harry Burns van Toen Harry Sally ontmoette... (opent in nieuw tabblad) , Casablanca heeft de beste laatste regel van een film ooit en als resultaat een van de beste films aller tijden.
Je kan kijken Casablanca nu op HBO-max .
