De beste kerstmonsters, gerangschikt

De kerstmonsters lopen los. (Afbeelding tegoed: toekomst)

Het nummer 12 Days Of Christmas heeft de afgelopen decennia veel radio-aandacht gekregen. Wat dacht je van dit jaar, het zijn de 12 vakantiemonsters van Kerstmis? Dat is het soort feestelijke verwennerij die ik elke winter verspreid: de moord op de kerstman, de razernij van Rudolph en Frosty's die slachtoffers spietsen met zijn worteldolkneus. Voordat je het vraagt, ja, ik heb een meelevende, heerlijk normale opvoeding gehad. Soms wil je gewoon al het consumentisme en disfunctioneren van de feestdagen zien, vertegenwoordigd door het horrorgenre, dat is alles. Houd je kerst met prinsen en wuvey-dovey Lifetime Originals: ik zal hier zijn om mijn zalen te versieren met de meest ho-ho-gruwelijke details.

12. Pino (stille nacht, dodelijke nacht 5: de speelgoedmaker)

Ach ja. De creatie van de in ongenade gevallen kinderspeelgoedmaker Joe Petto (Mickey Rooney). In dit uit de hand gelopen vervolg dat lichtjaren verwijderd is van het origineel Stille nacht, dodelijke nacht , onthult Pino (Brian Bremer) dat hij een humanoïde, robotachtige Ken-pop is met een gladgestreken genitale regio. Hoe bevestigen we zo'n onthulling? Want in de climax van de strijd tussen Sarah (Jane Higginson), haar zoon Derek en Pino, bekent de verwaarloosde animatronic zijn complot om Derek te vermoorden met behulp van boobytraps speelgoed zodat Sarah zijn moeder kan zijn.

Dan begint hij zijn gladde rubberen regio tegen Sarah te duwen terwijl hij schreeuwt, ik hou van je mama, en Sarah prikt hem in de cerebrale processor met een schroef. Ik wou dat je niet zo ongemakkelijk was, maat.

11. De duivel (de dag van het beest)

De duivel komt tevoorschijn.

Krediet: Canal+ Spanje

Als je Google Image doorzoekt naar The Devil, Lucifer of een andere naam voor Hell's opperheer, is de kans groot dat je een glimp opvangt van dezelfde demon met een rode huid die een hooivork vasthoudt. Daarom koester ik de langgerekte dierenvisie van Álex de la Iglesia van El Diablo in De dag van het beest . Het gezicht van het geitenpaard, langwerpig zoals Salvador Dali de concept art beïnvloedde, stond rechtop op zijn achterste hoeven met een opstaande staart die uit de rug steekt. Het is een beeld dat zich onderscheidt van gelijke karakteriseringen en een behoorlijk kwaadaardige vakantie-doombringer maakt.

10. Kerstman (zeldzame export)

De Finse Joulupukki-folklore heeft bijgedragen aan het vormgeven van de kerstman die we vandaag kennen, mollig en met roze wangen, maar Zeldzame export toont een ander monster. Eentje ingekapseld in ijs, torenhoog in omvang en gehoornd. Volgens de legende kookt de Kerstman zich misdragende jongens en meisjes in een ketel, en in deze film wordt hij geholpen door een horde naakte elfjes afgebeeld als oude mannen met slungelige trekken. Daarom laten we slapende legendes met rust, anders maken we een kolossale snatcher van jongelingen wakker die dol is op het maken van kinderstoofpot. Een kerstman van dit formaat is een kerstangst waard.

9. Samoeraigeest (bloedslag)

Oké, dus, blijf bij me. In Bloed geslagen , wordt een familie uit Wisconsin achtervolgd door de geest van een Japanse samoerai-krijger die zich paranormaal verbindt met een vrouwelijke gastheer die elke keer dat de zwaardvechter een ander slachtoffer doodt, een hoogtepunt bereikt. 'Wacht, Matth.' Nee. Ik zal op dit moment geen vragen beantwoorden. Toch kan ik je verzekeren Bloed geslagen is een zeer reële film met een gonzo-concept dat, hilarisch, enigszins plezierig is als een B-filmslasher: telekinetische gevechten, verouderde speciale effecten voor bezit, wildvlees en alles.

8. Krampus (een kersthorrorverhaal)

Ik noem specifiek de Krampus in Een kersthorrorverhaal omdat, zoals de film Krampus zelf hebben we meerdere iteraties van dezelfde Krampus-vorm gezien. Ofwel een bastaard met een kap van een cadeau-brenger of de typische beestachtige animorphs. Deze specifieke versnipperde Krampus denkt na over hoe het eruit zou zien als de WWE een kerst-pay-per-view-evenement zou organiseren waarin de kerstman het tegen zijn yin-to-yang-vijand zou opnemen. Krampus nu deze opgevijzelde, bleekwitte hulkster die dreigend met een ketting zwaait, compleet met een bevroren kleur en prachtige hoorns die de offensieve lijn van een hele NFL-ploeg zouden kunnen overweldigen.

7. Elf (Elfen)

Ik ben er niet van overtuigd dat de emotieloze pop gebruikt in Elfen is expliciet gemaakt voor Elfen . In een film over nazi's en inteelt en elfmenselijke meesterrassen, wordt een enkel koboldachtig wezen getoond. De kale kleine viezerik besluipt een maagdelijk, volbloed meisje en beheert nauwelijks meer dan drie gezichtsuitdrukkingen terwijl hij zijn prooi achtervolgt. Maar maakt dit deel uit van de hilariteit van het schepsel? Vooral als je een kerstmuts draagt terwijl je in beeld springt, of dronken Dan Haggerty bedreigt. Meer vampier-imp dan elf, wat de productie steeds verbijsterender maakt. De jaren 80. Bizarre tijden.

6. Evergreens (Treevenge)

Jason Eisner's Treevenge short zal altijd een decembertraditie zijn in het huishouden van Donato. Eisner personifieert op de een of andere manier kerstbomen, doordrenkt een gevoel van beschaving in de eigenaardigheden van het prieel en voert gruwelijke wraak uit op iedereen die hun stammen durft te zien. Ik hoor nog steeds het schrille gekrijs van pijn in mijn hoofd terwijl gekartelde messen op hun schors kauwen. Het bewijs dat de domste concepten gangbusters kunnen werken met de juiste inzet en ambitie, vooral wanneer schedels worden gestampt door dikke, geringde stammen.

5. Gingerdead Man (De Gingerdead Man)

Wanneer Kinderspel uitkwam in 1988, werd de deur geopend voor beroemdheden om elke horror-schurkrepresentatie te uiten. Het concept was ongetwijfeld al eerder gedaan, maar Chucky's iconische opkomst verzekerde alleen maar het onvermijdelijke: Gary Busey zou een peperkoekkoekje uitspreken dat bezeten was door de ziel van seriemoordenaar Millard Findlemeyer. Zie je, Findlemeyer's heks van een moeder snijdt de gecremeerde as van de moordenaar met peperkoekmix, die wordt afgeleverd bij een plaatselijke bakkerij die eigendom is van de overlevende slachtoffers van Findlemeyer. Vanaf hier is het allemaal Gary Busey-gekakel, deegboy-oneliners en elk greintje komische bedoelingen die je zou verwachten van een Charles Band-productie met een vrij rondlopende, eetbare psychopaat.

4. Kerstmankaken (Santakaken)

Kerstman Kaken heeft alles in zich voor een verbijsterende asielramp die SYFY om 3 uur 's nachts speelt, maar dit is waarom we boeken niet beoordelen op hun omslag. Zelfs stripboeken. Het idee hier is dat een eenzaam kind van zijn grootvader een magisch schrijfhulpmiddel krijgt dat doodles tot leven kan brengen. Een van die wezens is Santa Jaws, een grote witte met een pepermunthoorn, groen-rode tanden, knipperende lichtaccenten en een kerstmuts op zijn vin. Nogmaals, ik begrijp hoe gemakkelijk iemand zich zou kunnen lachen om zo'n waardering. Dat gezegd hebbende, de film is buitengewoon leuk en hamert op de zorg die is besteed aan het maken van Santa Jaws zelf. Het leven zit vol met woeste, mensetende kerstverrassingen.

3. Jack Frost (Jack Frost)

Hier hebben we nog een Chucky knock-off. Dit is een sneeuwpop die bezeten is door de geest van maniak-slasher Jack Frost nadat een ongeluk het lichaam van de gevangene heeft versmolten met een genetische chemische stof die in de sneeuw sijpelt. Omhoog schiet Jack Frost, nu gemaakt van samengeperste vlokken, kolenknopen en een sjaal. De mensen van Snowmonton, waaronder actrice Shannon Elizabeth, worden het slachtoffer van zijn gekke winterwonderland-zangers en dodelijke misdaden. Jack Frost komt van dichtbij en persoonlijk met mevrouw Elizabeth terwijl ze een douche neemt, in wat alleen kan worden omschreven als belachelijke bevriezingsgevechten zonder woorden. Toch is stemacteur Scott MacDonald eigenaar van de rol en bewijst hij dat hij geleerd heeft van de besten (Brad Dourif).

2. Krampus 'Speelgoed (Krampus)

Het detailniveau dat in Michael Dougherty's Krampus-minions is gestopt, is naar mijn mening de grootste triomf van Krampus . De peperkoekmoordenaars; De getande, met scheermes klauwde teddybeer; Mr. Jack-In-The-Box-Aconda die hele kinderen verslindt... Dit triumviraat van angstaanjagend speelgoed doet wat alle kersthorrorfilms zouden moeten doen: de kenmerkende kerstonschuld weghalen en onherkenbaar verbasteren. Misschien is het bedrog om deze precaire cadeaus in één selectie te combineren, maar ze verdienen allemaal erkenning. Ik geef de voorkeur aan de peperkoek-hitgroep, maar vertel het niet aan Terrible Teddy of de andere met losgeslagen Predator-achtige kaken.

1. Gremlins (Gremlins)

Als je op mij lijkt, heb je de Gremlins themalied dat inmiddels door je hoofd dwarrelt. Deze reptielachtige kerstoverlast is elke 25 december mijn bron van vreugde, als ik kijk hoe ze totale anarchie creëren in Kingston Falls - bier uit de tapkranen trekken, popcorn in een bioscoop gooien en zelfs Dick Miller lastigvallen. Joe Dante's praktische poppen en operators achter de camera laten zien waarom CGI nooit zal meten met het echte werk, en ontketenen duizelingwekkende gremlins voor absurd charmante aanvallen van kattenkwaad. Mogwais winnen op schattigheidsfactoren, maar de gremlins grijpen de kroon als het op houding aankomt. Monsters waar we van houden, monsters die entertainen, en vooral monsters die het een en ander weten over vakantiegeest. Welke andere slechteriken op deze lijst gaan zingen?

De beste Shudder-deals van vandaag $ 1,99 Visie