De 10 beste Shudder-exclusives om nu te streamen
De verschrikkingen die op Shudder wachten. (Afbeelding tegoed: toekomst)
Huiver, met volledige overdrijving bedoeld, is een service die je moet abonneren voor elk niveau van horrorfans. Degenen die net aan hun afdaling beginnen, kunnen vertrouwen op robuuste curatie van een team dat doordrenkt is van horroracademies en ervaringen. Alle veteranen zullen profiteren van dezelfde catalogus, maar met dien verstande dat de crew van Shudder zich toelegt op het huisvesten van horrorfilms die niet lijken op wat doorgaans beschikbaar is in reguliere bioscopen (toen ze open waren). Voor horrorfans van elke status of toewijding dekt Shudder voortdurend alle bases. Het is sinds streamer nul met de ziekte aan de slag gegaan.
Naast het aanvullen en herschikken van het beschikbare horrorrooster, verwerft Shudder ook festivalfavorieten en produceert het programma dat door contractuele specificaties ofwel een Shudder Original of Shudder Exclusive wordt genoemd. Titels die je alleen onder de genrebanner van AMC ziet, uit een eindeloze selectie van continentale achtergronden, dialecten, subgenres en andere individuele betekenaars. Films die misschien moeite hebben om reguliere distributieovereenkomsten te sluiten en in minder oplettende bedrijven buiten de boot vallen, vinden een natuurlijk thuis bij Shudder, waar horrorfans het gedurfde, het unieke en het andere waarderen. Geloof me niet? Hier zijn de tien beste Shudder Originals/Exclusives die beschikbaar zijn vanaf de publicatiedatum van dit artikel, en let alstublieft op het land van herkomst of de primaire achtergrond van elke productie.
10. Bloedkwantum
Jeff Barnaby's Bloed Kwantum is zoals zovelen De levende doden look-alikes voor, misschien twee minuten? Vlak voordat de Native American gezichtspunten centraal komen te staan. In een wereld waar zombies de beschaving bedreigen, blijft het Mi'gMaq-reservaat van Red Crow onaangetast omdat de bewoners, inheemse volkeren die beperkt zijn tot een stuk land, op de een of andere manier immuun zijn. Het verhaal wijst op de problemen in de echte wereld die dergelijke sites teisteren. Alcoholisme, armoede, discriminatie, de werken. Nu is het de apocalyps, en degenen die deze mensen ooit achter muren hebben gedreven, schreeuwen om naar binnen te gaan, wat, als je hebt gezien De levende doden (of een ondode overname waar het leven verder gaat), kunnen de reacties variëren. Van politieagent die de vrede probeert te bewaren tot opstandige tieners die nu gevaarlijke staatsgrepen leiden. Bovendien zijn er enkele GNARLY zombiesterfgevallen. Maak je geen zorgen, horrorfreaks, we krijgen alle bevestigingen.
9. Spitsmuisnest
In 2014, baby's tweede Fantastic Fest, gokte ik om 11:00 uur op Juanfer Andrés en Esteban Roel's Het nest van de spitsmuis . Met wazige ogen, misschien een beetje kater, keek ik naar wat uiteindelijk mijn favoriete blinde ontdekking zou worden die specifieke gebeurtenis. Het duurde twee jaar om enige publieke aandacht van de staat te krijgen Het nest van de spitsmuis, zodra Shudder de agorafobie-nachtmerrie betrapte in de begindagen van exclusieve releases. Op grond van haar isolerende fobie zorgt een eenzame vrouw in het Madrid van de jaren vijftig voor haar zus en overkomt ze een buurman die zijn been breekt. Denken Ellende , maar gericht op een naaister en veel zanier maar nog steeds stropdas qua spanning. Meer dan een half decennium later wacht ik nog steeds op de echte ontdekkingsperiode.
8. Monster
Er bestaat niet zoiets als een slecht wezen met wezenskenmerken, alleen goede monsters die tot agressieve vergelding worden gedwongen door de mislukkingen van de mensheid (ook wel eigenaren van slechte wezens genoemd). Zuid-Korea's Monster is zo'n voorbeeld, met de logge leeuw-beer gigantische bekend als, wacht erop, Sparkles. Het is de 16e eeuw, mystiek en fantasie leven, en een ex-generaal wordt gecontracteerd om te jagen op het wilde beest dat het koninkrijk van een heerser bedreigt. Dan leer je waarom Sparkles soldaten aanvalt, en iedereen die de zogenaamde duivel durft te bedreigen, wordt een vijand. Het is hoogvliegend, enorm vermakelijk en heeft alle opwinding van Crouching Tiger, Verborgen Draak maar met Rampage -grote goochelaars en schurken gebruikt als kauwspeelgoed.
7. Maak me bang
Maken me bang levert een prestatie in oratoriumbevel en accentueert de bewering dat je dankzij een goed verhaal overal mee weg kunt komen. Misschien zelfs moord. Josh Ruben schrijft, regisseert en speelt de hoofdrol naast Aya Cash; twee rijen schrijvers - de jonge niemand en de bekroonde ster - terwijl ze een stroomstoring doorstaan door elkaar enge verhalen te vertellen. Nee, monsters kruipen niet uit hellevuurspleten. Slasher-moordenaars komen niet aankloppen. Zoals ik in mijn recensie al zei, beschouw dit als een Middleditch en Schwartz Halloween-special . Wat, dankzij de talenten van Ruben en Cash, dit heel goed zou kunnen zijn.
6. Horror Noire: een geschiedenis van zwarte horror
Om de veelzijdigheid van het arsenaal van Shudder onder de aandacht te brengen, wil ik u voor de zoveelste keer aanbevelen Horror Noire: Een geschiedenis van zwarte horror . Op de hielen van Jordan Peele's opkomst als een van de meest gewaardeerde stemmen van de moderne horror, als in het minst als tokenization-hervormingen, bewijst de documentaire van Xavier Burgin hoe ver het horrorgenre is gekomen op het gebied van representatie - maar hoeveel werk blijft onvoltooid. Geschreven door geleerde Ashlee Blackwell en Danielle Burrows, aangepast van Robin R. Means Coleman's literatuur, is het vertellen van de zwarte geschiedenis door de vele evoluties van horror even essentieel als vermakelijk. Je zult leren, je zult boos zijn en hopelijk vertrek je met een beter idee van hoe films die verondersteld worden voor iedereen gemaakt zijn, enorme gemeenschappen en ervaringen langer hebben verwaarloosd dan het publiek zou kunnen erkennen. Over vijf jaar? Ik hoop dat er een vervolg komt dat ingaat op wat er is bereikt, of het nu zegevierend is of opnieuw wordt ondermijnd door frustratie.
5. La Llorona
Jayro Bustamante's Llorona - geen verband met de poging van Warner Brothers om een andere generieke Waniverse Wannabe cultureel te versterken - is veelzeggend. Begin november is het de tweede film van Bustamante die is ingezonden als Guatemala's selectie voor de Internationale Oscar-categorie. Ook de tweede Shudder-titel om deze eer in 2021 te behalen, naast die van Joko Anwar Impetigore voor Indonesië. Maar, vasthouden aan Llorona , kan men zich alleen maar verbazen over hoe Bustamante en co-schrijver Lisandro Sanchez de Hispanic 'Weeping Woman'-fabel aanpassen terwijl ze het vizier richten op het corrupte Guatemalteekse bestuur in de jaren tachtig. Het is een verzoening van klassenstrijd en meedogenloze verhaaltjes voor het slapengaan, doordrenkt met nationale betekenis. Zoals ik al duizend keer heb gezegd, en nog een keer in mijn volledige recensie van Llorona , is de kruising van horror en geschiedenis waar de meest duistere, meest tot nadenken stemmende herdefinities van 'monster' bestaan.
4. Gastheer
Tijdens de pandemie, te midden van de Engelse lockdown, bereikte Rob Savage het ondenkbare door een van de opvallende spookachtige attracties van 2020 te filmen. Gastheer grijpt alle consistente handtekeningen van socialisatie via Zoom-oproepen en past elke gril in een seance-gone-wrong-dressing. Het is het beste van horror op het scherm, gedistilleerd in een looptijd van minder dan een uur, die door de kiestoon van de internetverbinding van Oden moet worden genormaliseerd in horrorcinema. Ik heb de film al bij de première tot ongenoegen geprezen in mijn volledige recensie , dus ik zal het hier korter houden. Gastheer is als Discord vergeleken met zoveel andere subgenre-voorbeelden die nog steeds op AOL Instant Messenger staan.
3. Voorkomen:
Je hebt Alice Lowe gezien als actrice in films van Ben Wheatley en Edgar Wright (en vele andere), maar op Shudder is haar regiedebuut Voorkomen . Het slasher-genre krijgt een maternale make-over als Ruth (Lowe) begint aan een moordpartij in het VK, geleid door de stem in haar hoofd... van haar ongeboren kind. Lowe beknibbelt niet op de grotesqueries van moord terwijl ze geslachtsdelen kerft en schedels inslaat met een baby aan boord, waardoor de krankzinnige interne stem wordt versterkt die oproept tot de dood van onschuldigen. Is ze gek? Een aanval van prenatale paranoia? Jij bent de rechter als dj's (Tom Davis) en harteloze zakenvrouwen (Kate Dickie) de rand van haar mes ontmoeten.
2. Tijgers zijn niet bang
Tijgers zijn niet bang is mijn tweede meest geschreven over Hudder titel. Festival na festival bleef de film ongedistribueerd en verzamelde lofbetuigingen, totdat Shudder opnieuw het belang ervan voor de horrorindustrie liet zien. López vertelt een Mexicaans sprookje over ellendige, door kartels vervloekte sloppenwijken en hoe kinderen worden achtergelaten. Het is een bastion voor het belang van culturele relevantie bij het vertellen van verhalen, terwijl López somberheid en liefdesverdriet verandert in deze immens ontroerende oorlog tegen straatcriminaliteit, verteld vanuit onvolwassen perspectieven en probeert de gewelddadige tragedie te begrijpen. Het is een verbluffende visuele ervaring, compleet met een geanimeerde tijgermascotte, maar die schattige glimpen zijn niet zonnig genoeg om de duisternis af te weren die zo'n impact heeft. Dit is niet weer een hoofdstuk over Moeder de Gans. López zit vol passie, revolutie en woede, die allemaal naar voren komen in dit alarmerende Lost Boys ( Peter Pan ) spektakelavontuur.
1. Satans slaven
Amerika heeft James Wan en Indonesië heeft Joko Anwar. Satans slaven , een losse remake-prequel van het gelijknamige verhaal uit de jaren 80, is zonder twijfel de meest angstaanjagende labelrelease van Shudder (ja, meer dan Doodsbang ). Geloof me; Ik ben geciteerd op de blu-ray (HUMBLEST OF BRAGS). Ik maak de Wan-verbinding omdat Anwar dezelfde beheersing van schaduwspel bereikt, sombere shots door eindeloze gangen volgt en emotionele verhalen oproept die doordrenkt zijn van nationale smaken. Cultuur beïnvloedt de praktijken en perspectieven van weer zo'n spookverhaal dat, volgens de voordelen van Indonesische toeschrijvingen, verfrissend is als kinderen portretdemonen onder ogen zien of de camera zwepen naar een andere felle schrikreactie (omdat als ze goed worden gedaan, schrikreacties de algehele spanning verhogen). ik heb een kavel om over deze film te zeggen, en te hebben, alles in het meest positieve licht.
- Huivering beoordeling
- VOD-films zijn niet minder dan bioscoopreleases
- huiveringwekkend Impetigore en de llorona beide gekozen als de Oscar-inzendingen van hun land
- Griezelshow heeft zijn eigen vakantiespecial op Shudder
