Review 'The Boys' 2.04: niets leuks ter wereld
Ons oordeel
Een noodzakelijke beweging voorwaarts voor veel personages, zij het een beetje hardhandig met de emotionele bombshells die hun doelen zeker gekker dan ooit zullen maken.
Voor
- 🍩 De focus op Hughie en Starlight.
- 🍩 Doppelganger's gebruik door Homelander.
- 🍩 Het Liberty-raadsel opent grotere mogelijkheden.
Tegen
- 🍩 Butcher's zelfvernietiging wordt verwacht.
- 🍩 A-Train en Queen Maeve zijn pionnen in deze aflevering.
- 🍩 Speelgoed met onze emoties een beetje teveel.
Dit bericht bevat spoilers voor de jongens .
Bekijk de recensie van vorige week hier .
Na Stormfront's (Aya Cash) catastrofale nevenschade tijdens haar aanhouding van een superterrorist (ook bekend als de broer van Kimiko) in de laatste aflevering, het is geen schok dat de voortzetting van deze aflevering een relatieve adempauze neemt. Tal van expositieruimtes, roadtrips en romantisch drama zonder al het lef van de walvis. de jongens kunnen geen onthoofdingen en spontane ontbrandingen zijn zevenentwintig. Tussen Hughie (Jack Quaid) en Starlight's (Erin Moriarty) gecompliceerde relatie, Butcher's (Karl Urban) zoektocht om Becca (Shantel VanSanten) te bevrijden, en de rest van de bemanningsleden, is het tijd om wat lucht te ruimen.
Homelander (Antony Starr) zal ongetwijfeld snel genoeg bloed van zijn spandex vegen. In de tussentijd is hij druk bezig om Queen Maeve (Dominique McElligott) als lesbienne op live televisie te laten zien wanneer hij wordt aangedrongen op statistieken die suggereren dat ongeveer 90% van alle superhelden blank is, ondanks dat ze zijn gemaakt door Compound V.
De kern van deze aflevering is een geïmproviseerde rit naar North Carolina, waar de tweederangs ex-supe Liberty zogenaamd woont. Mother's Milk (Laz Alonso) brengt het nieuws terwijl Hughie Starlight troost, die zojuist opnieuw is bedreigd door Homelander, dus biedt Hughie een olijftak aan door te suggereren dat Starlight meegaat. Mother's Milk protesteert, stemt vervolgens met tegenzin in, en Hughie verdient wat broodnodige persoonlijke tijd met de vrouw die bijna zijn lichaam verbrandde voordat Butcher tussenbeide kwam tijdens hun vorige impasse over de afvoerleiding. Hughie en Starlight mogen geklets uitwisselen, krankzinnigen bespreken die hunkeren naar Almond Joys als hun favoriete reep, of stiekeme, verliefde, duizelingwekkende glimlachjes in kleine autospiegels alsof hun gevoelens geheim zijn. Mother's Milk zit vast als hun chaperonne en snijdt hun carpoolkaraoke van We Didn't Start The Fire af.
We zien een glimp van de Starlight en Hughie die ik het leukst vind, vrij van Homelanders wantrouwende bewaking of Butcher's vizier. Jammer dat perfectie nooit standhoudt.
Slager is M.I.A. dankzij een ongewoon kwetsbare Mallory (Laila Robins), die de trenchcoat-kraker een adres geeft waar Becca zou kunnen worden vastgehouden. Met niets anders dan een koevoet en agressie infiltreert Butcher de gated community van Vought en lokaliseert hij zijn lang verloren gewaande liefde, waardoor de Britse bulldog die we dit seizoen tot nu toe hebben gezien, zachter wordt. Karl Urban pronkt met zijn verliefde charmes als Butcher zich voor het eerst sinds de verdwijning van Becca compleet voelt. Toch brengt de vendetta van de superhater met Homelander nog meer complexiteit naar voren in zijn niet-zo-een-noot huurling. Slager smeekt Becca om de vestiging van Vought te ontvluchten; de twee delen een nacht van passie achterin een SUV, maar Becca weet uiteindelijk dat haar man (technisch gezien) Ryan, haar superkrachtige zoon, het eerst mogelijke moment zal dumpen. Butcher probeert het idee te betwisten, maar glijdt uit wanneer hij Ryan vergelijkt met een Vought-product met een prijskaartje. Hij vertrekt boos, nog steeds diepbedroefd en met nog meer reden om Homelander te haten.
Elders heeft Stormfront schijnbaar een campagne gelanceerd om Homelander omver te werpen als het gezicht van The Seven. Best effectief, wanneer de social media maestro een succesvolle rally houdt die de inspanningen van Vought International aan de kaak stelt. Memes overspoelen het internet en plaatsen Stormfront's gezicht op het lichaam van Homelander, terwijl Stormfront zelf de spot drijft met Amerika's 'redder' omdat hij in de talkshow van Maria Menounos is verschenen in plaats van levens te redden. Homelander stormt Stormfront's penthouse binnen en eist dat ze zich helemaal terugtrekt, maar Stormfront verhoogt alleen de gemeenheid van haar uiterst problematische acties tot nu toe (haatspraak, blanke suprematie, de werken). Emotie verkoopt, woede verkoopt. Je hebt fans; ik heb soldaten .
De woorden van een briljante marketeer die mediatrends als wapen gebruikt om haar ware bedoelingen te maskeren, terwijl zelfs Homelander haar onwankelbare verstand verwerpt. Je hebt geen vijftig miljoen mensen nodig om van je te houden; je hebt vijf miljoen mensen nodig die verdomd boos zijn. Homelander's knipper-en-je-zult-erkenning van gelijken, en terugtrekken wanneer hij wordt uitgedaagd door Stormfront, is zowel ongelooflijk veelzeggend als een genot om naar te kijken.
Ik zeg dit, met alle respect voor de prestaties van Aya Cash als meedogenloos geniale uitbuiter van het volk: Stormfront is de prototype schurk van onze tijd, wiens capriolen, in een andere wereld, zo vergezocht zouden zijn als we zouden hopen. Niet hier, het land van gifs en reality-hosts.
Nog belangrijker is dat Mother's Milk, Hughie en Starlight eindelijk hun bestemming bereiken en worden begroet door Valerie (Dawnn Lewis). Ze vertelt hun een verhaal over Liberty (het is niet het adres van Liberty) nadat Mother's Milk sympathiek zijn ware motivatie heeft getoond om Vought verantwoordelijk te houden - de dood van zijn vader, een advocaat die Vought tot zijn laatste ademtocht voor de rechtbank durfde uit te dagen. Een extra laag van diepte voor de poppenhuis-bouwende familieman die gerechtigheid nastreeft ter ere van hen.
Valerie beschrijft een superheld die decennia eerder misdaden stopte in een rood, wit en blauw uniform, behalve op basis van Valerie's eerste hand, Liberty had de neiging om onschuldige gekleurde burgers te vermoorden als misbruik van gerechtigheid. Wat is erger? Volgens Valerie is de verdwenen Liberty op de een of andere manier weer opgedoken als Stormfront. Mogelijk vanwege de verbeteringen van Compound V? In ieder geval, als dat geen directe verwijzing is naar raciale onderdrukking die op de loer ligt om weer op te duiken als de tijd voor grootsheid weer komt, nooit uitgewist na al die jaren, dan weet ik niet wat er op dit punt is.
De aflevering eindigt met meer emotionele marteling dan alleen Butcher's eenzame tocht terug naar zijn flatbush-drugshol onder een pandjeshuis. Starlight verslaat Hughie's hoop op een nieuw leven ingeblazen koppel, zelfs nadat ze een nacht van wellustige speeltijd in het motel hebben doorgebracht, zodra ze terugkeren naar de realiteit in New York City. We kunnen het ons niet veroorloven om ons goed te voelen of ons veilig te voelen of onze hoede te laten zijn. Deze aflevering gaat helemaal over het bungelen van die wortel van hoop voor personages, alleen om hun beloning binnen bereik weg te scheuren. Zelfs Homelander, die de controle over zijn elite-eenheid verliest, krijgt meer reden om door te razen. Ik voel een slechte maan opkomen, vooral wanneer Butcher terugkeert zonder Becca. Stiltes duren maar zo lang.
Voordat we vertrekken, nog een paar verdwaalde gedachten...
- Weet je niet zeker wie er freakier is, Homelander of Doppelgänger?
- A-Train is uit The Seven dankzij zijn achterlijke hart, maar hij zal waarschijnlijk iedereen mee naar beneden nemen, vooral Starlight, die betrapt werd op het smokkelen van Compound V uit het hoofdkwartier van Vought.
- Frenchie begaat een nee-nee wanneer ze Kimiko kust, doet wat onderzoek naar verdriet en redderscomplexen en weerhoudt de stille moordenaar ervan een fout te maken door Stormfront in het openbaar uit te dagen. Hun dynamiek blijft intrigeren.
- The Deep gaat trouwen! Een gedwongen huwelijk natuurlijk, uitgekozen door zijn nieuwe geestelijk verzorger. Niet genoeg The Deep in deze aflevering, dat wel.
- Black Noir blijft een van de grappigste personages zonder ook maar één regel te spreken.
- Aan vaders en suiker. Proost.
