Review 'The Boys' 2.05: We moeten nu gaan
Ons oordeel
Tussen Homelander en Stormfront biedt 'The Boys' twee van de meest angstaanjagende schurken van onze generatie als een representatie van een Amerika waar de agenda voorop staat.
Voor
- 🇺🇸 Stormfront is niet te stoppen.
- 🇺🇸 Yay voor de groei van Butcher.
- 🇺🇸 Zo meesterlijk verachtelijk.
Tegen
- 🇺🇸 De mensen hebben meer terreur nodig.
- 🇺🇸 Kimiko verloor in de shuffle.
Dit bericht bevat spoilers voor De jongens.
Bekijk de recensie van vorige week hier .
Wees geen poesje, laser mijn verdomde tieten.
Laten we teruggaan. We zullen het kinky superheld-sadisme wat later bespreken.
Laten we eerst de uitgepakte bagage van We Gotta Go Now behandelen. Starlight (Erin Moriarty) brengt haar downtime door op de VCU's Dageraad van de zeven stel stiekem achter Stormfront's (Aya Cash) rug, met de hernieuwde kennis dat ze gewoon superracistische Liberty is omgedoopt. Hughie (Jack Quaid) en Mother's Milk (Laz Alonso) jagen op Butcher (Karl Urban) nadat hij vertelde dat hij off-the-grid naar Argentinië vluchtte. Queen Maeve wordt nu gebruikt als Vought's LGBTQ+ prop, starend naar een regenboogkleurige aanpassing. de jongens verspilt geen tijd aan het behandelen van de grootste onthullingen uit de vorige aflevering, waardoor de expositiedump van vorige week veel meer de moeite waard is.
Laten we beginnen met Butcher, die onaangekondigd op de stoep van tante Judy (Barbara Gordon - nee niet die) verschijnt. Hij is verdwaald, geen Becca (Shantel VanSanten) om te laten zien voor zijn inspanningen, en heeft dringend een wandeling van hart tot hart nodig met zijn trouwe bulldog, Terror (ja, stripfans, Terror-uiterlijk). Helaas volgt Black Noir (Nathan Mitchell) Butcher en spionnen van ver, en beraamt hij zijn moord. Maar goed dat Hughie en Mother's Milk, na wat snel telefonisch recherchewerk, klaarstaan om hun onverschrokken leider te steunen, maar nog belangrijker, hun vriend. Butcher benadrukt altijd zijn eenzame houding, nog steeds pissend op Hughie's optimisme door zijn kameraadschap als een zwakte te kleineren. Toch is het allemaal voor niets als ze samen een band vormen en MacGyver wat Alleen thuis nabijheidsbommen die een Black Noir impasse initiëren.
Voor de explosies leren we over de overleden broer van Butcher, Lenny, die Judy vergelijkt met Hughie. Lenny was de betere helft van Butcher en zorgde ervoor dat hij niet uit de hand liep, wat een verplichting is die Judy in wezen aan Hughie schenkt. Nadat Butcher onderhandelt met Stan Edgar (Giancarlo Esposito), die het tafereel in de gaten houdt via een camera die in het pak van Black Noir is geïnstalleerd (Butcher zal Homelander ontmaskeren als een verkrachter door de foto's van Ryan vrij te geven als hij niet wordt vrijgelaten), glimlacht Butcher naar Hughie, die gevaar trotseert. zelfs als hem werd verteld dat niet te doen, de Lenny/Hughie-vergelijking naar huis rijdend. Butcher's hart laat zien, en zijn band met Hughie wordt sterker, maar dat betekent niet dat zijn taal de massa c-woorddruppels uit zijn vocabulaire heeft verwijderd (echt meesterlijk hoe zijn uitspraken elke keer een andere betekenis hebben).
Over Homelander (Antony Starr) gesproken, de volledig Amerikaanse locomotief van Vought is gevaarlijk dicht bij volledig ontsporen. Er lekken videobeelden uit van zijn niet-gesanctioneerde pop-in om een terrorist uit de derde wereld te doden, die een onfortuinlijk egomanisch bloedbad op een onschuldig kind betrapt zonder kennisgeving. Demonstranten gaan naar Vought Industries, geleid door congreslid Victoria Neuman (Claudia Doumit), een duidelijke kloon van Alexandria Ocasio-Cortez. Terwijl de official aankondigt dat Vought Industries en superhelden gerechtelijke hoorzittingen zullen krijgen, komt Homelander binnen om de zaken glad te strijken door te struikelen over excuses zoals deze dingen de hele tijd gebeuren. Zijn critici worden alleen maar luider en willen niets meer horen over patriottisme, vooral de geüniformeerde soldaat op de eerste rij die met zijn middelvinger opsteekt - die Homelander fantaseert terwijl hij de ingewanden uithaalt, en de hele menigte, die zijn oogblasters gebruikt.
Deze keer zat het allemaal in het hoofd van Homelander. De volgende keer? Nou, dat brengt me bij de verdere verachtelijkheid en hersenspoelingscampagne van Stormfront.
Terwijl de productieploeg van Vought bezig is met hun #GirlsGetItDone washover op Dageraad van de zeven , herschreven door Joss (lol), met in de hoofdrol Greg Grunberg als Agent Coulson van de film, verspreidt de megalomanie van Stormfront zich. Eerst bedreigt ze Starlight door haar moeder te knuffelen, die langskomt voor een snelle verontschuldiging over het naar keuze injecteren van haar kind met Compound V. Dan beschuldigt Stormfront Starlight er ronduit van de MSNBC-verklikker te zijn die Vought heeft genaaid, wat alleen maar verdere chantage zal veroorzaken, aangezien Homelander een gat door de schedel van Starlight zou branden als de informatie zijn kant op zou komen. En oh, over Homelander gesproken? Stormfront lacht zijn publiciteitsnachtmerrie uit door te bewijzen hoe een paar idiote memes die worden gegenereerd door toetsenbordninja's die zijn betaald met Arby's cadeaubonnen, de wereld kunnen overnemen wanneer ze op de Facebook-status van je oom verschijnen.
Het is op het punt waar Stormfront's boog pijn doet om te zien, terwijl ze de spot drijft met de Amerikaanse regering en nationale trots door gewillig een kapot systeem te manipuleren. Waarom? Omdat het een spiegelreflectie is die lacht en tegelijkertijd de kansarmen en marketing suprematie opoffert door angst te zaaien door middel van tweetbare tekst op domme afbeeldingen. De uitvoering van Aya Cash is zo wonderbaarlijk hypnotiserend omdat ze de hele tijd de touwtjes in handen heeft, als Stormfront. Zelfs Homelander gaat kapot, zoals deze aflevering laat zien, maar Stormfront heeft altijd een bijtende grauw aan dek of een verbijsterde blik alsof je haar tijd verspilt. Het soort geschiedenis wissende monster dat zou eisen dat dingen als patriottisch onderwijs worden onderwezen in geschiedenislessen, en hun initiatief de commissie van 1776 noemen. Gek, toch?
Oh, even een opmerking, Kimiko (Karen Fukuhara) scheurt nu de gezichten van kerels schoon martelaren stijl voor hun gangstervrienden als huurmoordenaar voor de Albanese maffia. Frenchie (Tomer Capon) volgt haar, probeert verstandig te praten, maar raakt gefrustreerd als hij niet kan communiceren. Daarover later meer, dat weet ik zeker.
Queen Maeve is het andere grote verhaal hier, dat nog steeds de bewapening van Homelander van haar biseksualiteit doorstaat. Ashley (Colby Minifie) zet Maeve en Elena (Nicola Correia-Damude) neer om hun gezamenlijke rebranding door te nemen, geleid door twee mannelijke marketingschrijvers, en haar verhaallijn om te zetten in #BraveMaeve. Elena moet nu op maat gemaakte, meer mannelijke kleding dragen, omdat uit peilingen blijkt dat consumenten homo's meer accepteren als ze een duidelijke genderrol hebben. Maeve's nieuwe kunstwerk wordt geleverd met een Pride-vlag en ze wordt aangeprezen als lesbienne omdat het 'gemakkelijker te verkopen' is dan biseksueel. Maeve tolereert alleen het kleineren van haar levensstijl uit angst voor wat Homelander Elena zou aandoen, maar vergis je niet, ze is klaar om de m-er-eff-er neer te halen. Zo klaar dat ze zelfs bereid is te onderhandelen met The Deep (Chace Crawford) na zijn nep-als-de-hel stunthuwelijk, alle gênante Church Of The Collective PSA's en elke andere verdovende poging om jaren van rokkenjagerij uit zijn giftige geschiedenis te wissen .
Zo komen we bij de laatste scène van We Gotta Go Now, waar Homelander de vertrekken van Stormfront betreedt om haar te bedanken voor het niet alleen gladstrijken van zijn mislukte schadebeheersing, maar ook voor het behalen van hem vijf punten in populariteit. Hij is nu patriottisch en standvastig dankzij de invloed van online trollen. Er is een sprankeling in de ogen van Homelander en een grijns op het gezicht van Stormfront (van wie we nu weten dat het Liberty is) terwijl de machtigste held van The Seven vraagt hoe hij zijn hervonden redder kan bedanken. Je raadt het al, een intense gemeenschapsmontage. Homelander en Liberty, twee helden die huiselijke gruweldaden hebben begaan terwijl ze de kleuren van ons land droegen, die zich bezighouden met de ruigste superheldenseks die je je kunt voorstellen (kapotte boekenplanken, verschroeiende regeneratieve huid, door de kamer gooien) als een zegevierende vertoning van ontucht in de naam van de burgers bedriegen die ze gezworen hebben te beschermen.
de jongens geeft de voorkeur aan nul chill, maar hoe harder deze relevante momenten van het witwassen van het brein of samenzweringen die worden aangewakkerd door dominante posities, hoe bozer ik word over onze realiteit. Entertainment kan commentaar leveren en escapisme kan je wereldbeeld nog steeds op de proef stellen. Als je dat nu niet aankan, begrijp ik het, maar wat er hardop wordt gezegd door deze ranzige, gewelddadige episodische satire zonder stoten, is een van de meest cruciale televisie in de ether.
Voordat we vertrekken, nog een paar verdwaalde gedachten...
- A-Train houdt zijn afscheidsrede als monoloog in Dageraad van de zeven , en we denken dat hij hartstochtelijk zijn ziel naar Homelander draagt, maar wanneer de regisseur (PJ Byrne) cut roept, draait Homelander zich om om een stuntdubbel te onthullen in wat wel eens het koudste moment van de hele aflevering zou kunnen zijn, aangezien absoluut niemand iets om A- geeft. Treinen ontslaan meer dan een paar bemanningsleden die hun kans krijgen.
- Het huwelijk van The Deep, zijn interview met Katie Couric, de beschuldigingen die van tafel werden geveegd vanwege zijn hernieuwde religie, het wordt allemaal zo oubollig gespeeld als een uithaal naar The Deep. Een veranderd mens. Het is hilarisch hoe snel koningin Maeve hem op zijn onzin roept als ze verschijnt bij zijn boek dat wordt uitgedeeld aan daklozen.
- Arme Ashley. Elke aflevering kijkt ze met afgrijzen toe hoe The Seven iets nog dommers doet dan de laatste aflevering. De geïmproviseerde stunt van Homelander zorgt ervoor dat ze een handvol haar uittrekt. Ik wacht op de onvermijdelijke ineenstorting aan de horizon.
- We hebben nu gezien waartoe Compound V in staat is in Kimiko, en, nou ja, zoals fans van de strip weten, vraag ik me af of een ander van haar Boys-team binnenkort een injectie zal krijgen.
- De performatieve heldhaftigheid in de nevenschikking tussen nep Dageraad van de zeven filmscènes en wat er gebeurt als de camera's stoppen met rollen, is die vuurinhoud.
